Ај еве не мора мене да ми кажеш, но сам земи едно ливче и наведи причини : ЗОШТО ЛУЃЕТО МЕ МРАЗАТ: и наведи се што ти паѓа на памет. На друго наведи :ОСОБИНИ КОИ ГИ САКАМ КАЈ СЕБЕ: и друго :ОСОБИНИ КОИ ГИ МРАЗАМ КАЈ МЕНЕ:. На друго наведи - што сакам да постигнам годинава/ за десет години... И уште нешто - пет пати сум ти се обратила во пп за разговор и совет. Може не си ни забележал, од што ти е полно сандачето со пораки од сите овде нас на форумов "на кои не ни е гајле за тебе"!!! Рсзмисли добро, и што и да имаш за контра одговор - за твојот живот СЕКОГАШ, АМА СЕКОГАШ си одговорен ти и само ТИ!!!
Секако дека може,едноставно си одиш таму и буквално никој нема да знае.Ни матична ни сестра,отиди си на приватно и решен проблем. А ако вака го тераме муабетот на контра цела време,дефинитивно џабе ке ти даваме и совети и све.
Па ти и сам ако имаш лошо мислење за луѓе што идат на психолог, како мислиш некој да те разбере? Еве јас никогаш не би помислила ништо лошо, исто ко идење на забар. Како очекуваш да се поправи нешто? Со магија?
Tebe decko ti treba vnimanie. Pretpostavuvam te ubiva dosada i postojano si iznaogas problemi za da "se desava nesto". Poseti psiholog ili najdi si zanjmacija. Bez navreda no preku glava mi e od ova sebesozaluvanje.
За што и да сѐ случило, уздите ги држиш ти. И само ти можеш да го промениш тоа. Не те мразат сите, тоа така зборува само твојата жичка за драматизација. На форумов те имам забележано само во три наврати: кога се зачлени првите коментари ти беа околу истава тема, потоа кога се расправаше со сите во темата за кучиња, и сега пак тука. Колку што можам да забележам, ти си само во некој свој филм, колку и да звучи тоа грубо, но е наједноставниот начин за кажување, бидејќи со тоа што на сите тука кои пробуваат да ти дадат совет и да те разберат само им контраш и не прифаќаш ништо, па доаѓам до заклучок дека и сам сфаќаш дека проблемот не ти е толку голем колку што си го претставуваш, па ова ти е некој метод за себесожалување. Епа момче, не оди тоа така. Исправи се, соочи се со што и да е она кое те тишти, и најди начин да го пребродиш. Не можеш да очекуваш дека криејќи се дома пред лаптоп, преку профил на анонимен форум, нешто ќе се реши. Мораш да поработиш во вистинскиот живот за тоа. Колку луѓе има со многу трагични судбини, па сите тие продолжуваат понатаму, и не се предаваат без оглед на сѐ, бидејќи животот не чека никого, и времето си врви. Зошто тие да не ти бидат инспирација? Зошто да си мислиш дека тебе ти е најлошо од сите, и да не сакаш активно да се потрудиш и да го смениш тоа? Па животот никому не му е сјаен. Животот е само она кое сам ќе си го направиш. Доколку ти е лошо друштвото или сметаш дека немаш друштво - најди ново, поинакво, подобро. Биди активен на училиште/факултет, мешај се со луѓе, ќе најдеш истомисленици, ќе најдеш луѓе и поради кои ќе сакаш да се смениш себеси на подобро. Па што ако немаш девојка? Зар тоа е причина за крај на светот, крај на твојот живот? Бре, трагикомедии! Ќе најдеш и девојка, не грижи се. Сигурно не во моментов, на овој начин на кој го минуваш времето тука. Сакаш луѓето да го сменат мислењето за тебе? А како би го сториле тоа, ако ти не им дадеш причина за истото? Само така ќе станат сите еден ден од спиење, и ќе си речат: леле види го _____ колку е згоден, добар, паметен, успешен, итн.? Е не оди тоа така. Тоа е само барање очајно внимание, не е вистински животен проблем. А за твоите да не речам, но ќе речам, заостанати коментари околу посетата на психолог, не ни знам што да кажам. Сѐ дури на одењето на психолог/психијатар, и воопшто на менталното здравје, се гледа како на нешто најлошо/најстрашно/најсрамно што може да му се случи некому, и поважно е она „што ќе речат комшиите“, ќе живееме во едно многу очајно општество, без можност за напредување. Мислам дека крајно време е да се научите дека мозокот е дел од телото, и дека неговото здравје е исто толку, ако не и поважно од здравјето на останатите органи, бидејќи без добро ментално здравје, и физичкото почнува за многу брзо време да пропаѓа. Пред сѐ, потребна е свест. Свест во врска со менталното здравје. Свест во врска со животот. Свест во врска со она што сакаш да добиеш од животот. Само оттука ќе почнат промените.
Имаш напишано дека за некои работи си самиот виновен. Не знам што си направил/погрешил, но ако сакаш луѓето да го променат мислењето, треба и ти да се промениш. Луѓето каде и да одат се носат самите со себе. Додека не расчистиш некои работи со себе, каде и да отидеш ќе се чувствуваш вака. Ако во приватниот живот немаш подршка, овде имаш толку многу совети, а сигурна сум дека си советуван и во лп, но додека цело време кукаш, да кукаш како сите те мразат, било тешко ... ќе бидеш во ваква состојба. Ако ти првенствено не си помогнеш на себе, никој друг нема.
Дете не си ти за жалење што сакаш да си го одземиш животот. За жалење се болни од неизлечливи болести, за жалење се сите оние кои изгубиле блиски луѓе во семејството во кои спаѓам и јас, да гледаш како човек пропаѓа, во очите негови да му ја гледаш желбата за живот, а од друга страна не можеш да помогнеш. Просто ми се гади од вакви мислења
@Rakometar мене ми се чини дека ти тука мајтап си играш бараш совет а за се ставаш капак. Ај кажи колку години имаш? На кој начин чувствуваш луѓето дека те мразат? Ти ме потсеќаш на еден мој соученик од средно е таков беше како тебе се правеше еден и еден не знае сите да го жалеме и уствари беше нај опасен од сите нас го викавме шизофеничар и ден денес си остана таков.. Ти не си за психијатар а ниту пак за давање совет ти треба да поседиш сам со свои мисли и сам да си најдеш чаре. Попрво ја би се фрлила од камени мост отколку ти самоубиство да направиш само сакаш тука нешто да изиграваш како некоја жртва пфф..
Наместо да го трошиш времето на кукање на форум земи прочитај некоја добра книга или пак пиши во некои теми на форумов, вклучи се во некои дискусии. Еве не мора да пишуваш во теми, вклучи се во некоја форумска игра. Најтопло ти ја препорачувам да ја прочиташ книгата "Живот без граници" од Ник Вујичиќ. Верувам дека од кога ќе ја прочиташ ќе ти се сменат некои размислувања.
Не е се онака како што ти се чини. Престани да кукаш, и почни да се усовршуваш како подобра личност гради се себе си како личност на која би и се восхитувал,како твоја идеална слика Восхитувај си се себе си. Секој може да се убие но не секој може да живее... Промени се негативно, затоа што не е се така како што изгледа. И те уверувам за 2-3 години самот ќе се смееш на тоа какви работи си помислувал.
Живот иде даље.Сам,со некој, или пак со сите животот е тој.Иам искуство на темава и од искуство ти кажувам.
Па како очекуваш другите да те сакаат? Всушност, и многу е очигледно дека не се сакаш. Човек што има љубов кон себе и ја знае својата вредност, нема потреба да биде сакан од другите. А тоа што луѓето доаѓаат во твојот живот оној момент кога си ти спремен за нив, тоа е друга интересна приказна. Значи, ако никој нема во твојот живот, не си подготвен да ги пречекаш. Кажи ми, ако некој те засака, ќе се засакаш ли самиот? Еве јас да ти одговорам: да. А дали ќе почнеш да се мразиш ако таа личност те замрази? Одговорот повторно е да. Значи, ништо не си направил. Единствено ти можеш да си помогнеш. А се почнува од себе. Знај дека вредиш, зборувај си убаво, не се осудувај, и луѓето сами по себе ќе си дојдат. Тогаш дури ќе сфатиш дека не ти фалеле тие во животот, туку си се изгубил самиот себе.
мене сите ме мразат зашо сум таква се да пукам во фаца,зошто ако сите одат на лево а јас сакам во десно и си одам во десно па не сметам дека вината е во мене само разликава е што мене не ме допираат тие мислења така да ракометарууу ако ради ова си омразен треба да се гордееш со себе место да се мењаваш и не се согласувам со тоа без разлика која е причината дека секогап е до тебе таака ....едноставно сметам дека живееме во многу злобно општество
има тема за самобендисаност или сл. сакам да напишам нешто за еден познаник што имам приметено кај него и ме интњресираат и ваши мислења на моето мислење за него дали стварно е така како што мислам или не
