Сакам да дополнам дека не се работи за мал круг другарки со кои сакам да се журкам туку се работи за само една личност која би сакала да се дружи со мене и да го прифати мојот начин на комуницирање без да коментира за тоа. И еве прикажано во слики:
The world full of extroverts is trying to silence us introverts,but the joke's on them, we've already silenced ourselves
Сакам да прашам.. Како стоите со пријатели? Јас сум многу осамена на тоа поле. Со сите што ги имав досега ни се разделија патиштата (освен еден кој преку дм ми стана и мене пријател, но многу ретко е тука). Само со дм излегувам, само со него на кафе, само со него секаде. Кога тој е зафатен, јас седам дома. Немам буквално со никој да излезам освен со него. Многу глупаво се чувствувам, понекогаш дури како да му досадувам, како да го спречувам да си излези сам со другари. Не сака да ме остави сама оти знае дека немам со кого да излезам. Кога се гледа со другари и јас се гледам со нив, иако единствено женско. Како некој што е повеќе наклонет кон интроверт, не сакам да сум помеѓу многу луѓе и си го сакам времето дома што го поминувам и што си ги полнам батериите, но ова е премногу за мене. Сакам да имам неколку блиски пријатели, не сакам скроз да сум изолирана. Најлошото е тоа што таква ми е средината што не можам да стекнам нови (а и кога би имала шанса, прашање е како би стекнала), секој ден едни те исти луѓе, немам ни можност за промена на средина. Од ден на ден сум се' повеќе мизерна и осамена во полето на пријателството. Дури како да не е нешто во ред со мене што сум во ваква ситуација. Не знам веќе што да правам, тешко е..
@Amellie13 Имам неколку пријатели. Стари пријатели, од детството. Интересно е тоа што поминува и подолго време да не се слушнеме/видиме, но знам дека можам да сметам на нив и тие на мене. Секогаш имаме за што да зборуваме, секогаш сме сосема опуштени и весели кога ќе се видиме, дури и да не сме расположени, си имаме наши начини за да се изнасмееме до солзи. Не патам од тоа да имам голем круг на "пријатели". Според мене, пријатели не се стекнуваат туку-така, не може секој познаник да се нарече пријател како што некои практикуваат. Оние што ги гледаш со многу луѓе покрај себе... Е тие луѓе најчесто се обични познаници, друштво за излегување. Не преферирам да сум постојано со друштво, знам да си го исполнам времето сама и ни минута да не ми биде здодевно. Кога сакам да сум со пријатели, знам точно кого да побарам и знам дека ќе си поминам убаво, ќе си го кажеме она што ни лежи на душа без страв и воздржување. Можеби не е исто, но јас ги ценам и виртуелните пријатели, и истомислениците во темава и на форумот. Многу подобро вака, отколку лицемерието со кое секојдневно сме соочени надвор.
Јас искрено оние кои ги сметам за пријатели ми се бројат на прсти. И доволни ми се. Подобро неколку блиски отколку многу површни. Свесно и сама со тек на време го намалив бројот на пријатели. Во твојов случај јас би ти препорачала да пробаш нови нешта. Да излезеш малку од рутината. Ова за нас интровертите бара малку повеќе енергија, но ние исто така не сме неспособни за човечки контакт и за социјализација. Почни некое нови хоби, најголем дел од пријателите ги среќаваме преку заеднички пријатели или преку заеднички интереси. Не треба да се чувствуваш изолирано и осамено. Почни некој нов начин на тренинг. Запиши се на некој курс. Нешто во таков стил, каде ќе имаш можност да запознаеш нови луѓе Едит: Немој многу да се грижиш со тоа како ќе стекнам пријатели, дури и да сретнам нови луѓе. Некогаш тие нешта се случуваат сосема спонтано и природно
@prominent @nightingale Сосема доволни би ми биле мал број на пријатели, но вистински. Тука на форумот има многу добри луѓе со кои мислам дека би биле добри пријатели доколку се знаеме во живо. Секако дека на темава и во фмќ најголем дел ги сметам и како виртуелни пријатели. А за тоа со наоѓање ново хоби и запознавање нови луѓе преку тоа сум размислувала, само не можам да најдам нешто такво во близина што би ме заинтересирало, или не сум чула. Во оваа средина се чувствувам како воопшто да не напредувам, како да стојам в место и како сите да си продолжуваат со животите освен мене.
@Amellie13 Еве неколку идеи: - Јога/Аеробик/Пилатес/Зумба/[некој начин на вежбање]. Едно е добро за здравје, друго секогаш е во група, што значи имаш многу потенцијални нови контакти. - Курс за јазик - исто групна активност. Плус јазик ќе ти помогне што и да работиш. Никогаш немаш штета од тоа - Хуманитарни групи - Планинарски друштва ако тоа те интересира Сигурна сум дека што и да ти е интерес има група од луѓе со истите интереси на кои веројатно можеш лесно да им се приклучиш, па дури и преку социјални мрежи да ги најдеш, денес е тоа полесно Секако се зависи од твоите интереси
Јас сум нова на форумов така да не знам како тоа функционира/ колку е изводливо но наидов на тема колку пријатели сте стекнале/запознале на форумов така нешто мислам беше така да мислам дека и тоа е можност? Зошто не го скршиш мразот и им предложиш да се запознаете ?
Пријатели има мал милион, ама прашањето е колку од нив се вистински? Колку од нив би дошле во било кое време, било кога, за било што, да ти помогнат, или едноставно да те сослушаат, па макар и да ти кажат само еден единствен збор, барем да сочувствуваат со тоа што имаш да го кажеш. Благодарение на сплет од околности, за релативно кратко време успеав да научам дека и покрај тоа што важам за дружељубива девојка во друштвото, пријатели со епитетот вистински во мојот живот нема. Кога најмногу ми требале, себично ми го завртиле грбот и си заминале. Последната година целосно се изолирав и се тргнав од сите. Иако понекогаш се чувствувам многу лошо и мизерно заради сето тоа, сепак на крајот од денот подобро е да бидам сама отколку со дволични, лицемерни и лажни пријателства. Енергија си црпам од најбитните персони во мојот живот, кои воопшто не сакам да ги вознемирувам и оптеретувам со мои лични проблеми. Ги сакам повеќе од се на светот и тоа ми е повеќе од доволно. Сепак, на крај и не е се така црно. Во последно време уживам во разговорите со една личност. Релативно кратко се познаваме, ама од досега прикажаното е многу пријатна личност. Иако сум со доза на резерва во односот со неа, сепак се надевам дека можеби еден ден, токму тука ќе ја почувствувам таа искрена и вистинска пријателска конекција.
Се вели дека човекот не е создаден да живее сам. Но јас би рекла дека не е создаден да живее со лицемери. Енергетски вампири, завидливи и зајадливи луѓе, "пријатели" што се тука само за одење во кафана и евентуално на денски "кафе-муабет", кога човек за жал ќе помисли дека може да поразговара со нив за она што го мачи, да ја сподели среќата или пак проблемите... За на крај сето тоа да се сврти против тебе. И сфаќаш дека е подобро сам отколку со вакви личности што имаат десетина маски и секоја ја ставаат по потреба. Ако некогаш сте разочарани што немате друштво за излегување, сетете се колку луѓе се во секојдневно друштво на вакви нелуѓе. Видено ми е ова и доживеано. Преферирам квалитетно време поминато во друштво на самата себе со своите мисли, можам барем да создавам, да пишувам, да одморам. Човек не може да има толку многу пријатели колку што некои тврдат дека имаат. Стојам на ставот дека неколку пријатели се доволни и тоа се тие вистински врски што можат да се наречат пријателства.
^ Одлично кажано. Подобро човек да е сам отколку со лицемери. Потешко е кога тие лицемери некогаш си ги нарекувала најдобри пријатели со кои си поминала низ се', но сега останати се само спомените. Некогаш тие со кои едвај си чекала да излезиш и да се смееш, испаднале најголемите лицемери и цицачи на енергија. Луѓето различно се развиваат, и многу често тргнуваат по различни патишта. Треба човек да сфати дека тоа повеќе не се луѓето кои ти биле некогаш пријатели и да продолжи понатаму. Тешко е, многу е тешко, но уште потешко е во друштво на некои кои ти ја исцрпуваат енергијата и не можеш повеќе да ги препознаеш. Се тешам со тоа дека подобро за мене е да сум сама отколку со тие лицемери, поосамено ми е ама и помирно истовремено. Некогаш можеби ќе најдам и јас пријатели со кои ќе си одговараме. Најбитно е да не изгубиш себеси трудејќи се да не изгубиш други луѓе само заради тоа што имате заедничко минато (ова може да се кажи и за врски и за пријателства).
А каква врска има лицемерието со интровертноста и екстровертноста? Никој човек, без разлика дали е интроверт или ектроверт не сака да има фејк пријатели и луѓе кои ќе бидат лицемерни спрема него или би му ја цицале енергијата. Можеш да бидеш наголемиот интроверт и да имаш само една личност во животот, а таа да биде лицемерна, а можеби и нема ни да приметиш.
Еве за мене ќе одговорам а верувам и на другите им беше иста поентата, мене ова ми беше/е голем фактор и направи од мене уште поголем интроверт (ако е можно/разбирливо кој пробал знае ќе ме разбере што сакам да кажам )како што и доста екстроверти со текот на годините се повлекуваат,сакаат помирен живот,да не речам стануваат поинтровертни и сакаат до себе само вистински луѓе баш од таа причина ние поинтровертните сме само ahead of time и го правиме тоа порано
Те сфаќам на што мислиш, но тука повеќе станува збор за самозаштита, веќе кога си укапирал дека повеќето луѓе не ти мислат добро, па подобро ти е да немаш многу контакт и се навикнуваш со тек на време да уживаш во самотијата (не осаменоста). Интровертност е повеќе кога и да имаш пар пријатели кои ги сакаш и цениш и го обожаваш нивното друштво, сепак ќе преферираш поголемиот дел од времето да бидеш сам зошто попривлечна ти е самотијата, иако знаеш дека би уживал и со пријателите. Пример, ми се дешава да ме викаат да излеземе на кафе и муабет, а јас сум си помислила претходно дека вечер ќе си ја читам книгата и тоа ми е попривлчено и ги одбивам. А другарка ми која би рекла дека е екстроверт е као "е како да не, ќе седам дома, ќе читам книга, кога можам да излезам да се дружиме". Као, ги обожавам и сакам да се дружам со нив, ама многу често повеќе сакам да си седам сама дома и да си правам соло активности.
Па нема директна врска, сакав да направам друга аналогија. Тоа е дека некои луѓе по секоја цена сакаат да се надвор, излезени, да се "дружат" затоа што не поднесуваат да бидат сами, па за жал тоа може да ги натера да поминуваат време со луѓе што не се баш вредни за тоа. Сакав да кажам дека едно е вистинско дружење а друго е "тепање време" само колку да не се биде сам.
@Amellie13 мал број пријатели, на една рака се бројат. Океј, познаници имам многу, но вистински пријатели ретко. Ептен ја исчистив таа листа на "пријатели". Подобро сами отколку со некои со кои не ни е пријатно... Највеќе со дечко ми излегувам, со другарка ми од детство ретко, но кога излегуваме убаво си проаѓам и со другар ми од средно излегувам по еднаш у месец. Излегувам и со колеги дур сме на пауза или после факс. Искрено мене ми е убаво вака, а и откако почнав на факс не ни имам време да ми е досадно. Баш како што кажа @prominent времето поминато со себе ми е најубаво.
^ Ова ме потсети дека не сум пишала во темава Сфаќам зашто на некои малце им сметаат вакви поделби, ама не би се согласила дека поделбава на Јунг е нешто слично на хороскоп или други слични идентификувања, а и MBTI тестот комбинира и други аспекти на личноста. Јас си се пронаоѓам во типични интроверти (со мал круг на пријатели, малку трема при прв контакт во живо, уште повеќе од поголемо истакнување) и баш ја ценам... „популаризацијата“ да речам, на интровертноста низ интернетов, можноста вака да споделуваме чувства и искуства, и оние relatable memes на своја сметка. Повеќе е изедначување и прифаќање на навиките на интровертите, пошто реално - надвор во реалноста често и денес не е разбрана потребата од тишина, индивидуалност, време со себе, искусување ствари сам/а (и дома, и надвор, па и на по некое место или настан). Многу почесто ќе се случи да те прашаат зошто си тивка и резервирана отколку да им е чуден некој и отповеќе отворен тип. Исто и низ обврските, уште на училиште (а уште повеќе на позрели години, на факултет и работа) системот налага да се снаоѓаш и вклопуваш неселективно со секакви луѓе, да се претставуваш и „продаваш“ свои вештини пред широк аудиториум... што за многумина не е сфатливо дека ни ги троши батериите. Како и да е, ептен убаво друштво сте се собрале гледам, воглавно од ФМЌ... @Amellie13 тебе баш би сакала да сум ти другарка во ваков период (што и мене ми е сличен), се надевам еден ден наскоро ќе се подружиме и во живо
Колку е само точно ова. Многу пати ме прашувале зошто сум тивка, а кога ќе речам нешто конечно помеѓу повеќе луѓе сите гледаат во мене во стил "omg she talks". Ретко кој сфаќа дека нас интровертите ни треба малку поинаков пристап за да сме комфорни пред некој. Штом еднаш се опуштиме пред некој, после стануваме дури екстроверти пред таа личност. Исто и со училиштето, факултетот и во иднина работата, биле причина за анксиозни чувства. И јас многу би сакала, мислам дека одлично би се сложувале. Откако ќе си влезиме во комфорна зона де.
