се согласувам со погоре наведеното дека не треба око да ти трепне и цела ситуација да му ја кажеш дома мислам дека твоите најдобро ќе те разберат и подржат барем во поголеми случаеви така е не треба да се страмиш ти не си ни прва ни последна жена која пати од вакви работи но сепак треба да ја наведеш причината што довело до тоа...
Причината е едноставна--- Човекот кој мислев дека ме сака едно ни С немало од сакање и згора на се не ме почитува ни трошка!!!
Ме интересира што уште чекаш да се случе за да почниш да делуваш? Најбитна си ти. Никогаш не го заборавај тоа. А сега, и детето, нормално. Мисли во какво семејство ќе израсне, греота е таа мала душа да биде уште од најмлади години сведок на едно од најголеми зла, непочитта и несреќниот брак на родителите. Не му го скратувај бар него правото да биде среќно и да има среќно детство.
Денеска се се реши готово е веќе со него нејќам ништо повеќе да имам со него....си го земав детето и си дојдов дома!
Па мислам и редно време беше најпаметен потег па трпи трпи не се трпе нека го остави го со мама нека си седе и нека си ја гушка мама губре едно не е ни свестен колку ке пати понатаму и колку ке се моли детето свое што го создал он самиот да си го види значи значи неможам да се воздржам а да не го извреѓам и од магаре подолу да не го сторам батали него него смири се собери се знај дека ова е тежок период кој мораш да го надминеш ако не за тебе за детето твое сигурно изправи се собери си се од таму најди си работа и биди си самостална полека полека ке се среди се и коцките ке си дојдат на своето ссамо не помислувај по трет пат да одиш кај него па ако сака и златен нека му биди
Dragi feminki vo brak bev godina ipol i sega sum skrsena od bolka,ziveev so covekot sto go sakav premnogu,no toj pocna da propagja finansiski i da molci po celi denovi,ziveenjeto so majkamu bese uzas a ziveese so nas i povremeno bese so nas i sinot od negoviot prv brak,pocnavme da se karame navreduvame bez zbesnata i go navrediv premnogu po sto toj mi rece da si soberam se i da si odam.Si zaminav no site moi raboti i garderoba ostanaa kaj nego i veke dva dena sum kaj moite uste im nemam kazano zosto majkami pred dva meseci se operirase od rak,inaku mu pisv nekolku poraki no toj ne vrati nisto ni dojdi zemi si gi stvarite ili vrati mi go klucot bar da mi odgovorese nesto nemase do tolku da me boli,vaka me stavi na ignor,ako nekoj ima vkva slicna situacija molam za sovet i podrska,inaku nre rabotam i mi e uste potesko,ne mi se zivee poveke,mislm deka zivotot zavrsil za mene zasekogas,pozzz
мислам да не се замараш многу туку пробај да си го средиш животот за почеток почни да си бараш работа,да излегуваш од дома да си имаш круг на пријатели на колешки и се разбира парички,колку и да е тешко знам поминав низ исто само ние бевме верени си отидов и дури по 2 недели ги земав стварите од кај него си продолжив со животот храбро си најдов работа сама и по 3 месеци се смиривме иако не мислев дека некогаш ќе се смириме ама ете се случи и сега сме 2 г во брак супер сме ама бев спремна на се мораш да продолжиш поради себе вака само ќе паѓаш во депресии поздрав и не се нервирај што е за тебе ќе си дојде мила
Богами и јас го извреѓав и си отидов си земав најнеопходни работи само за меене и детето...тоа беше голем ужас..мајка му и он све и свашта збореа за мене од лошо полошо (идиотка) и да ти кажам искрено ич не ми е криво што си отидов само некако ми е жал за него само заради тоа што незнае што го чека и дека ќе си остане сам!
ич да не ти е жал за него што него не му е жал да те вреѓа и тепа па тебе ке ти биде жал за него ич да не се потресуваш гледај си го детето и собери си ги сите стари од кај него и замини си ако ти е страв да одиш сама пријави си во полиција и побарај еден полицаец да дојде со тебе да си собереш се
tigarce86 spored godinite si pomala d mene 4 godini,kako ti bese prvite denovi,mu rekov da mi gi sobere stvarite da si gi zemam i da mu go vratam klucot ama dva dena ne odgovara na sms porakite me ignorira,demek e povreden od moite teski zborovi sto mu gi kazav,ne se sakavme ic so majkamu koja e baba na 7o god i saka taa da e gazdarica na kukjata i go bucka sekoe uto koga spijam ili koga sum v bolnica so majkami,retesko mi e kako da go nadminam sevo ova,fala na sovetot sto mi go dade prethodno
duso ne se sekiraj so sum pomala ne znaes so se nemam pominato veruvaj od iskustvo ti kazuvam isto i ovoj mojot go buckaa doma negovite taa vaka onaka nema veze se praese fraer isto ne mi ni pisuvase ne mi se javuvase cekav 2 nedeli i mu se javiv da znae deka ke odam po stvarite mi rece dojdi otidov zedov se i nisto ne mi rece i mislev deka e kraj i posle pomina 1 mesec pocna da mi praka prijatelstva na fb da mi zvoni i demek da se vidime jas ne mu se davav lesno mu kazav ako saka da bide so mene ke se smenat mnogu raboti deka ne trpam veke i vodese inat i na kraj kako kuce me molese da te zemam so mene nazad se ke bidi kako so sakas taka i bidna ama se iznamaciv ali toa e duso ponekogas mora i taka sredi si go zivotot ne go moli ne mu pokazuvaj deka si slaba ne e samo toj na svetot ne si prestarena za da ne bides srekna bez razlika so kogo ako ne znae kolku vredis ne ni zasluzva da bide so tebe samo hrabro napred samo i moras da si najdes zanimacija rabota da ne sedis doma kolku za pocetok vremeto ke pokaze kolku e za tebe ne se sekiraj ic te guskam silnooo znam kako ti e ama ne si sama jas sum so tebe zosto niz isto pominav znam deka imas grutka ogromna na gradite i deka e kraj na svetot ama ne e veruvaj se ke bide vo red
stefani не ти врака на пораките затоа што не е сигурен што точно сака односно сака да се вратиш али сака да те казни и да осетиш како е без него вака сега остави нека помине некоја ден ти си пишала си го направила твоето и сега чекај од него потег од него ако не ти пише или не ти се јаве ти по 5-6 дена јави му се и кажи му дека сакаш да ти ги собери стварите и да ти каже кога да поминиш даси ги земиш биди сигурна дека ке те викне да се видите и да разговарате и на средбата ке се смирите затоа не се нервирај чекај потег од него и извести не што ке стане
ti blagodaram duso mnogu na tvojata podrska,bevme 6 godini vo vrska i godina ipol brak,so stara baba t.e majkamu koja ima 70 godini a jas 30,i plus ova mu e nemu vtor brak i ima 13 godisen sin i sekoj den e kaj nas iako i e dodeleno deteto na majkata,se trpev samo jas cistev sreduvav taa ne fakase krpa vo raka,se trpev i jas necinec go zabolele moite teski zborovi sto sum mu gi kazala vecerta pred da me izbrka,a me bolese i toa sto nemozevme da imame dete za ovaa godina ipol problemot normalno bese kaj nego pravevme ispituvanje,znam pretesko e ne grutka tuku karpa kako da imam na dusava nemozam da jadam da spijam i uste potesko sto krijam od moite majkami e vo krevet treba da ja nosam vo ponedelnik na terapija,takva mi bila sudbinata teska,ako ne me saka pa podobro i neka me ostavi zasekogas,otkolku da trpam starica po cel den so mene vo dnevna a ne zboruvam so nea voopsto. Ke ve izvestam sto i da se sluci,me maci sto e ladnokrven i ne ragira da kaze dojdi zemi si gi stvarite zosto koga si pojdov mu rekov da mi gi sobere,mu pisav i za klucot da m go vratam nisto ni na toa ne odgovori
свекрвати така наречена нека си ја настрана она е стара 70 години од неа неа не можиш ни да очекуваш ни да чисти ни ништо она е сепак стара туку ептен си го погодила штом толку те избркал а сепак не сте мал период заедно туку ако не сака да е со тебе нека ти каже нека се изјасни и готово ке си наоѓаш чаре ти али свати дека си го повредила неговото его и сега му е тешко да ти се извини и да ти рече да се вратиш ке биде и тоа верувај само остај го неколку денови не звони не пиши пораки не го напнувај оти ако примети дека си загрижена уште толку ке се напрчи ако сакаш можеме у ви лп да не бидеме офф топик на темава многу
Аууу луѓе некој да ми кажуваше немаше да верувам....како може се да се смени.... како може некој да моли и да каже дека се смени и повеќе нема да се однесува така...а башка откако се вратив свеки го утепа од држење детево помага по дома брише тараса...нцнцнц сум се чудела сама ова нешто ќе биде или добро или лошо незнам ќе видиме
Ти пак биди си претпазлива и подготвена во секој момент...а ако случајно пак те повредат немој да си му се вратила...шо е тоа иди ми-дојди ми да се праи од бракот.
Јас му кажав дека веќе играчки нема последен пат е ова несакам само да се шетам не сме деца да си играме!!!
добро им кажа, дури смешни ми се јас со диплома и на посдлипломски сум па неможам работа да најдам а пак девојчето, и незнам што се задржавте на другите работи а не конкретно на проблемот за кој бара помош. Ке се навикнеш сега по се изгледа немаш обврски многу и сакаш да излезеш јас никогаш не го чекам маж ми да излегува со мене ако сака и е расположен ке дојде ако не го разбирам, јас сама си идам без проблем и обратно ако јас мртва уморна сакам само креветот да го гушкам тој да ме вика да излегувам ма нема шанси си спиам јас а тој каде сака нека оди , тоа е тоа обврските си го прават своето кога ке ги имаш прекмногу нема да сакаш ни да помислиш да седиш во некое кафуле со глсана музика а ти мртов уморен, а кога одев на пракса па дома и јас како маж ти бев се лута зш си преуморен мозокот не ти функционира
знам дека вашето мислење ке биде најобјективното...затоа ве прашувам...каков ви е коментарот.. имено, јас бев 7 години во врска и сега сум 5 години во брак..имаме едно детенце од 2 годинки, а сега сум на почеток од бременоста со 2-ро (иако не ни беше планирано).... Уште во врската имавме проблемчиња, во смисла љубомора, посесивност, непромислени зборови и сл.....но, на крајот се понижуваше и правеше се само да му простам..... Проблемите се зголемија во првата година од бракот кога дознав дека мојот маж (кој инаку од 17 години сам заработува) има некои финансиски проблеми (долгови), но не го знаев износот...после две години од брак (инаку живеевме со неговите родители), јас дознавам дека тие долгови се големи, па настанаа големи караници бидејќи јас сакав да се одвоиме од неговите..... Инаку, кога сме кај неговите родители можам да кажам дека пред да стапиме во брак беа ок, но после неколку год. од брак, свтив дека мајкаму е тешка мрза, а таткому се почесто беше под дејство на алкохол....и не беше толку страшно се додека не се породив со првото детенце, кога неговите не придонесуваа ништо во семејниот буџет, бидејќи не работеа ништо (мајкаму поради здраствени причини, таткому без причина), па трошоци за дома, за бебето (да е жив и здрав), за кредитите и сл....хаос... Откако се породив, после еден месец се случи страшен физички конфликт поради маж ми и татко му, со цел мажми да ме заштити мене, но и поради лични причини....страшно беше... јас се уплашив и заминав со едно месечно бебе кај моите родители, таму останав неколку дена.... Откако се смири состојбата јас се вратив,.. Инаку имав страшен пораѓај со форцепс...ми беше потребна помош околу перење пеглање чистење и сл...но свекрвата многу малку ми помогна и тоа само на почетокот, после несакаш ни да го пере ни да го пегла ни да ме замени за да одморам, дури се случувало по цел ден да не јадам и да седам со малото во соба, она не доаѓаше ни да ме праша дали сум ок.... Цела година со караници, со мажмио со неговите и сл. На првиот роденден на синчето повторно се случи конфликт меѓу мажми и свекорми, но заврши трагично за мене.....јас сум била бремена околу 8 недела и поради стрес претпоставувам имав спонтан неколку дена после конфликтот.. ТОГАШ МИ ПУКНА ФИЛМОТ, ГО ПРАШАВ МАЖМИ- ЈАС СИ ЗАМИНУВАМ, ДОАГАШ ПОД КИРИЈА СО МЕНЕ ИЛИ СИ ОДАМ КАЈ МОИТЕ......???? И ТОГАШ СЕ СЛУЧИ НЕШТО ЧУДНО, МАЖМИ ЛАДНОКРВНО МИ ОДГОВОРИ ДЕКА НЕ САКА НИКАДЕ ДА ОДИ НАВОДНО ЗАРАДИ ФИНАНСИСКИТЕ ДОЛГОВИ И ПОРАДИ ТОА ШТО НЕ СМЕ ВО МОЖНОСТ ДА ГИ СНОСИМЕ ТРОШОЦИТЕ ПОД КИРИЈА САМИ....... ЈАС ОСТАНАВ ЗАПРЕПАСТЕНА..... СИ ЗАМИНАВ.... ОН НАМЕСТО ДА СЕ ПОКАЕ ТЕРАШЕ ИНАЕТ, НО ЗА ЖАЛ СЕ РАЗБОЛЕ СИНЧЕТО И ЗАГЛАВИВМЕ ВО КОЗЛЕ...МУ ПИШАВ ПОРАКА И ДОЈДЕ, ТАКА ПОЧНАВМЕ ДА КОМУНИЦИРАМЕ ДУРИ ПОСЛЕ 10 ДЕНА ОТКАКО ЗАМИНАВ, ДО ТОГАШ НЕ СЕ НИ ЈАВИ ДА ПРАША...(НАВОДНО БИЛ ЛУТ ШТО СУМ СИ ЗАМИНАЛА) СПОРЕД НЕГО СУМ ТРЕБАЛА ДА СЕДАМ ТАМУ СЕ ДОДЕКА НЕ СМЕ СПОСОБНИ ДА СИ ОДИМЕ И ПОКРАЈ СЕ.. ДУРИ ПОСЛЕ 1 МЕСЕЦ ЈАС СЕ ВРАТИВ НАЗАТ, НО ВЕКЕ ПОСЛЕ ДВА МЕСЕЦИ ЗАМИНАВМЕ ПОД КИРИЈА.... Е СЕГА....УШТЕ ПОТЕШКО, СЕКОЈА КАРАНИЦА МИ ПЛЕСКА ВО ЛИЦЕ ДЕКА СМЕ ВО КРАЈНО ТЕШКА ПОЛОЖБА ЗСАМО ЗАТО ШТО ЈАС СУМ САКАЛА ДА ОДАМ ПОД КИРИЈА, ДЕКА ЈАС СУМ КРИВА ЗА СЕ ШТО НИ СЕ СЛУЧУВА СЕГА.....ИЛИ ПАК ПО ЦЕЛ ДЕН НЕПРАВИ МУАБЕТ.....И ЦЕЛО ВРЕМЕ Е НЕРВОЗЕН КОН МЕНЕ И ДЕТЕТО..... ИНАКУ, НЕШТО ШТО МОЖАМ ДА СЕ ПОФАЛАМ Е ДЕКА МАЖМИ ЗНАЕ И МНОГУ ЧЕСТО ДА МИ ПОМАГА ПО ДОМА, ЗНАЧИ ДА ИСЧИСТИ, ИСПЕРЕ, ДА ГО ЧУВА ДЕТЕТО, И СЛ... НО ОВОЈ ТЕНЗИЧЕН ПЕРИОД ТРАЕ ПРЕМНОГУ ДОЛГО, А ЈАС СТРАШНО СЕ НЕРВИРАМ, ЕДНОСТАВНО НЕ СЕ ЧУСТВУВАМ КАКО ДОМА, КАКО ДА НЕ Е ИСТИОТ, КАКО ЈАС ДА СУМ ВИНОВНА,...НЕЗНАМ... ВЕ МОЛАМ ЗА ОБЈЕКТИВНО МИСЛЕЊЕ......КАКО ДА СИ ГО ПРОМЕНАМ ЖИВОТОТ ВО ЕДНА НОРМАЛНА ХАРМОНИЧНА СЕМЕЈНА АТМОСВЕРА, СО МАЛКУ ЉУБОВ И РАЗБИРАЊЕ..... ВИ БЛАГОДАРАМ...
