Не мора да му се бира. Баш детето ќе расте во етнички побогата средина и никогаш нема да ги дели луѓето на наши и ваши. Ќе крши леб за Бадник и ќе јаде баклава за Бајрам. Ќе има интернационално име и ќе си одбери кога ќе биде доволно возрасно дали ќе сака да припаѓа на одредена религија. Не ни мора да има етикета муслиман или православен.
Луѓето секогаш ке се делат.Тоа во фантазирање може нема,или ако живее на 5 авв во Њујорк. Како ке одбере ако му направиш сунет? Да,ако се договорите да нема верски обреди,но ако не ,малку тешко. Националност од таткото ке имаат,конкретно кај тебе детето ке ти биде Албанец,во ред си со тоа?
Да, сложено е, ама околината прави така. Ние не сме религиозни и све ни е нормално. Моиве дома како марсовец го гледаат.
Пишуваше членка горе за сунет и се согласувам. Брат ми е направен “сунет” од медицински причини. Не мора да се гледа различно. Модерните си идат на уролог и без прослави си го сунетисуваат. Јас сум влегла во џамија и тоа не ме прави муслиманка.
Леле ме изнасмеа можам да замислам се додека нема уфрлање вера од негова страна е во ред ... мене повеке ми изгледате на атеисти
Сунет од исклучиво верски причини, без медициски индикации ми е типично сакатење и трауматизирање на дете. Едит - мајката со себе нека прави што сака. Детето нека не си го сакати ако нема потреба.
Како не мора да се гледа различно. Па мора да гледа се различно,едно е медицински проблем ,а друго е верски обред.
Затоа децата ќе бидат германци, англичани или финци. Ми кажуваше еден таксист косовар, знаат албански ама нејќат да зборат. Финци биле. Ова во Хелсинки. Секако децата ќе одберат ко ќе пораснат, и од христијани будисти може да станат. А дури се мали, битно е да живеат во слога и со љубов, па помалку битно дали ќе бидат принудно крстени или сунетосани. Крштевката на ќерка ми инаку траума и е, оти беше дете, не бебе, сеедно што сме двајцата христијани.
Сунет од медицински причини не е наметнување,туку потреба за да се спречи инфекција која би му го загрозила животот.Сунет од верски причини е наметнување. Ставање на име од една религија е наметнување,а компромис е да има 2 имиња,од 2-те религии. На пример ко актерката Мерием Сара Узерли.
Сте се запнале за небитни работи. Ако не ви одговара не бидете со некого. Жал ми е за децата ваши ќе воспитате и одгледате фанатици.
Значи ако детето се роди во Германија, ќе си има таков менталитет. Никој ништо не му наметнува од дома, туку околината.
Никогаш не би била во мешан брак, океј, мешан по национална основа ама со иста религија можеби, ама од сосем различна вероисповед не доаѓа во предвид. Ептен хардкор верник сум во мојата вера за да правам компромис со некој од туѓа вера, а пак Не дај Боже да треба да прифатам детето што ќе го родам да има име складно за друга религија и да му правам други верски обреди, сосема поразлични од оние со кои сум растела цел живот, макар и тука да се работи за некоја свемирска љубов ко што пиша Косми. И да, не е исто ако бебето "наметнато" се крсти од родители христијани, и ако во мешан брак се направи сунет на детето и му се стави националност и име од таткото муслиман, а жената ќе се чука во гради како наводно направиле компромис и го оставиле детето да одлучи што ќе биде самото кога ќе порасне, ма немој, а веќе со сунетот ко верски обред и името, патот веќе се трасира по кој ќе оди детето. Нема тука никаков компромис или играње на карта дека сунет правеле и христијани, кога овие не го прават тоа од верски причини, ами од здравствени, обична мала интервенција, исто ко операција на заб, на жолчка и слично. Додека пак кај муслиманите како верски обред, пропратен со големи забави и прослави, е на еден начин како влез во верата, исто како што е крштевањето на детето кај христијаните. Не сакав да бидам вака директна, ама пак нема потреба од релативизирање на работите.
Ај барем со крштевка не се сакати детето...иако не ми е убав чин воопшто ни крштевката. А да менуваш детско тело оти така ти прднало дека треба..не знам како ви е океј. Ако не е штета, не е ни корист, башка траумата и болката.
Зависи каде се прави сунетот и како одлучува фамилијата. Кај дечко ми сите ама баш сите го имаат правено сунетот во болница со хирург иако он не е од "високо развиена и напредна" земја како Македонија. И бидејќи знам за темава, нема апсолутно никаква траума, се прави на мала возраст и не се ни сеќаваат на тоа, поише е за фамилијата. Исто е сунетот како крштевка, ниту јас се сеќавам на мојата, ниту да треба сега да бирам би ја имала. Не сме религиозни по дома ама се правело зашто сите така прават. Мене не ми е јасно зашто има многу убедени дека жената би ја превземала верата на мажот, дури и да не се двајцата религиозни. Исто и за детето. Жената на братот од дечко ми е католик, имаат две деца. Децата имаат имиња што се прифатливи на двата ЈАЗИЦИ, не религии туку јазици. Дома слават и Божиќ, и Велигден, за Рамадан не постат ама го слават бајрам со баклави и дотерувања. Децата знааат за двете религии и немаат притисок за ниту една. Повеќе е културна едукација и почитување на традиција на начин кој нив им одговара. За машкото дете се советуваа со доктор кој им рече дека никако нема да му се наштетите на детето со сунетот и кога беше мал го направија повторно, во болница. Пак е се работа на договор и дискусија и лична свест. Лична, не општествена зашто далеку сме од таа,
