Dali gi slavite bajram i veligden? Drugarka moja ista situacija kako tvojata slavea veligden, bozik a bajram ne. Dvete imaat makedonski iminja. Inace tatko i e poluturcin pola srbin i super brak imaat so majka i..
Се славеше додека беше бабами жива, таа беше религиозна.(Велигден) А бајрам не се слави толку церемонично. Ќе му честитаме на татко ми, мајка ми нешто благо ќе направи колку за чест и се другото е нормален ден. Татко ми самиот не е по верите, и не се замара и неќи многу припреми.
Многу е греота во семејство каде што владее љубов и хармонија да се наруши мирот само поради несогласувања околу верата. Мора да има компромис и разбирање.
Ете и примери за функционално мешано семејство, не треба да се меша љубов и религија нормално, ако не наштетува на едниот. Слога и љубов требаат за убав живот. Толку.
Па баш дека не си крстен и не идеш во црква сега си DevilBoy (шалава е за пред некој да се дрзне истово да го напише со сериозен тон, да проба прво да размисли!) Имав колеги, неговите муслимани, нејзините православни, они двајца атеисти. Љубовта на километар се препознаваше. Почнаа да прават муабети за брак, деца. Нејзините у иста секунда почнаа да и вршат психичка тортура. Од неговите некакво противење, одамна им станало јасно дека синот луѓето не ги распознава по религија. Се разделија... она напушти и фирма. Се ова пред повеќе од година дена Колегава малку по малку се оправа, се враќа у живот. Девојчево го видов последен пат брзо пред да ни си деси овој lockdown - не личеше на себе, не звучеше исто, не беше истата особа. Очи полни болка сеуште. Браво за родителите што ја "спасија"
Имам две другарки од кои едната се омажи за турчин а другава е во врска и заедно живеат со босанец. И двете се среќни во нивните врски, ниедна од нив не се осудив да обвинам пошто ги сакам и двете важно ми е да се среќни и исполнети и драго ми е што испаднало така. Од овие мои години, битно ми е да е човек некој, без предрасуди и без затворени погледи кон светов јер ја и така не сум по религија.
Што националност се, и тоа е едно важно прашање дали ќе имаат блага реакција или остра. Еве моја тетка не сака муслимани, но има една јавна личност, презентер Бошњак, и секогаш кога ќе го види, го фали како е убав и дека би го прифатила пример за зет. Зависи од човек до човек.
Se e do karakterite i odbranitte licnosti sopruznici! Nema garancija nikoj za nicij zivot nemoze da se kolne,deka bi bilo vaka ili taka. Dokolku nekoj ne go iskusil ne moze da kaze. Kako sto vprocem ni jas nemam pravo na komentar tuka,mozam samo momentalno razmisluvanje da dadam. Vo naseto opstestvo pogotovo vo mk se nezamislivi takvite relacii na vrski i normalno site znaat se najdobro,se sodeka ne im se sluci niv. Mislam deka site imaat pravo na svoj izbor,izbor koj sekako nema da go napravat radi reda,tuku promisleno,zrelo i prifakanje na faktot deka ziveeme vo opstestvo kade mazite seuste se cukaat vo gradi(kolku mozat i kade im e dozvoleno sekako)... Nikade vo svetot ne se zabranuvaaat takvite vrski i ne ni razmisluvaat za toa koj koja religija e...ama ne se site luge isti. So sreka na sekoj so svojot izbor. Od site veri i nacii postojat dobri i losi luge,toa sigurno ne go pisyva vo nitu edna sveta kniga...toa e zivot.
Таа комбинација може да помине ако се полиберални семејствата, ама ако не се нема да помине. Еехх, ако има љубов, и ти си забележала, тоа ретко се случува во денешно време. Можеби ќе се каат цел живот.
хахаха, DevilBoy сум ради X причина, не беше моја иницијатива. И одам во црква(Велигден), зависно од периодот дали сум со друштвото или не. Јас реално не гледам дека родителите се криви, и Христијани да биле двата можи да има дискриминации, погрдни зборови, од едната или двете страни. Најбитно е како тие се осеќаат, и ако се сакаат ништо нема што да ги спречи. Неќам да ја кривам твојата ex колешка, ама постои АМА, тоа можи зависело од неа или од него или од двајцата. Не ја знам нивната ситуација, туку можам да потврам дека ако САКАШ некого не го пушташ никогаш, нормално ако е возвратена љубовта. Жалам што врват низ тој период, тоа ќе им е болна поука во животот. Кажа дека работеле. Тоа е уште подобро за нив за да се отселат и да се вселат заедно. Секогаш зависи од заљубените, а не од родителите. Сето ова го пишувам не од лично искуство туку искуство што ми го пренеле мајка ми и татко ми. И не се млади за да се речи ајде ќе пројде низ прсти некако. И двајцата се пензионери, замисли во кој период каков притисок можело да има, а тоа не било изговор за попрека да се оствари тоа што сакале.
Лично мое искуство ке споделам. Јас сум македонка сопругот е албанец На почетокот не беше лесно да се справиме со родителите, имавме многу пречки, останав бремена и решив дека ќе се борам за себе и за мојата среќа. Предходно бевме 4 години во врска, прифатени и од неговото и од моето друштво. Пред 3 години направивме свадба со македонска музика, ора и се по ред. Празниците ни се најубави, за божиќ одиме кај моите, дома кршиме лебче, за велигден заедно фарбаме јајца, за бајрам правам баклава и одиме кај неговата фамилија, секој празник е убав. Според мене за да успее ваков брак мора да се има почит кон фамилиите од двете страни. Сите се помирија со нашиот брак, више никој од нашите најблиски немаат предрасуди, имаме идеален брак, доколку во следниот живот ме прашате дали пак би била со него, без размислување ќе ви кажам ДА!
Јас без проблем се согласив децата да ни имаат "муслимански" имиња под услов јас да ги изберам Свекрва инсистираше Македонски Немам проблем ни сунет да се прави, вгодина и тоа ќе го средиме и едвај чекам... Аман секој трет Македонец од хигиенски причини е сунетисан па никому ништо Во џамија не ги имаме однесено ама во црква секогаш Мм не одминува ни една, муслиман е Не им забранува свинско, не им забранува ништо Тој не јаде (а пие алкохол) муслиман е де Мене никогаш ништо не ми се наметнал, пушам, пиеме заедно е мезето е проблем ама и то се решава брзо Мислам,не ми е јасно дека постојат луѓе кои се убедени дека ако се мажиш со муслиман мора да си понизна и послушна жена за да опстане бракот Сами си ја жнееме нивата, што ќе пожнееме то ќе си собираме
Ако е премногу прашањево, не мораш да одговориш. Дали се сретнавте со отпор од родителите или блиските или околината?
Реалноста е тоа што ти го избираш да ти биде. Реалноста е да се бориш за љубов и среќа. Реалност не е да се потчинам на двата збора од комшиите кое не знаат да си гледаат во својот двор!
Јас не би имала повеќе од другарски контакт со некого од друга вера, ама еве ќе речам никогаш не вели никогаш. Си ги сакам родителите премногу и таков шок и срам не сакам да им приредам па макар и да погазам врз својата среќа. Патетики од типот љубовта не познава граници или не бираме во кого ќе се заљубиме, ми се скроз безвеза. Доволно е да запознаам некого, да знам дека сме различна вера и веднаш се ставам на дистанца, не во другарска смисла секако,еден од најдобрите другари муслиман е. На тие шо се одлучиле на ваков чекор им посакувам само среќа, ние од страна сме никој и ништо да ги судиме за нивните избори.
Со самото тоа што кажа дека тоа би било срам за родителите, не сакајќи осудуваш. Не може да биде срам ако детето им е среќно со избраниот/избраната. Не може мислењето на комшиите да биде поважно од среќата на сопственото дете. Сакам да го разберам тој срам и шок, ама не можам. Поарно брак со човек од друга вера во кој се сакате и почитувате без оглед на разликите, отколку брак со човек што те млати кај стигне, ама битно од иста вера е. Гледајте партнерот да биде човек пред се', тоа е многу поважно од верата и припадноста.
