За почеток, оние кои имате проблем со дневните вести ви препорачувам одреден период да се оттргнете од интернет, онолку колку што можете. На моменти дури и да помине време и таман ќе заборавите, еден скрол и пак ќе наидете на нова дезинформација. Овие неколку дена обидете се да се посветите на нешто друго, да почнете хоби кое одамна сте сакале, музика, серии, книги, цртање...било што, само намалете на интернет и читање вести. ............................................................................................................................ @Ilovecatss одлично што се вклучи на форумот, барем знаеш дека секогаш можеш да пишуваш овде. Навистина си имала тежок живот. Се надевам дека тоа ќе успееш да го регулираш што побрзо, а препораки за стручни лица има во овие теми: Препорака за добар психијатар | Фемина Форум (femina.mk) и Препорака за добар психолог | Фемина Форум (femina.mk) Таму можеш да прочиташ повеќе за одредени и да најдеш некој кој би ти одговарал тебе Во меѓувреме, се надевам дека ќе те читаме и низ другите теми
Nemozam da zapocnam razgovor so tebe ja imas izgaseno izgleda taa opcija ako mozes pisi mi da se dogovorime za tabletite
Откако се соочувам со анксиозноста можам да кажам дека неправилно дишам и скоро и да не можам да дишам преку нос. Немам никакви проблеми во текот на спиењето, но некои денови се чувствувам како да не можам да си земам доволно воздух и како срцето да ми чука чудно и вртоглавица. Многу пати имам отидено на лекар за екг и ехо крвна слика итн. се беше во ред, само ми рекоа дека се е на база на стрес. Не се соочувам со ова секојдневно, но ми доаѓа на периоди. Пијам Б6 по и Лунерба имам пробано но ме тераат некако на спиење. Некаков совет од ваша страна што можеби се соочувате со нешто слично?
Искрено долго време се соочував со истото и да не те разочарувам но буквално ништо не ми помогна во врска со тоа, едноставно како самата анксиозност се повлекуваше, се повлече и тој симптом, и колку повеќе внимание обрнуваш на него мислам дека се поизразен е, а многу добро те разбирам како се чувствуваш…сега знае да се врати на моменти кога сум доста под стрес како деновиве со масакриве али повторно се повлекува.
Како сте надминале блага форма на социјална анксиозност? Кога сум меѓу повеќе луѓе, а не ми се блиски или на некој начин се “над мене” , дали шеф, повозрасен некој или било како, јас буквално онемувам, немам глас. Не ми се ни зборува, како да снемувам глас. Имам страв и дека ако кажам нешто нема да ми обрнат внимание, или ќе тропнам некоја глупост, едноставно јас не сум јас. Еве вечер сум на еден настан кај што ќе има многу непознати, нема баш да имам со кој да седам и овој датум го мислам уште откако дознав. Црева ми се превртуваат, умирам од трема. Чаре, освен психолог? Не е дека имам предрасуди, само мислам дека не би ми бил баш од помош ако не си помогнам сама.. За вечер ми останува само да се напијам две-три пред одење и да се опуштам колку толку, то ми помага.
Periodov anksioznosta mi e na najvisok level, pak stravovi, sekojdnevno sum vo nekoj grc i strav i samata tocno ne znam od sto. Baska se me nervira, se mi smeta
И јас се соочувам со истото, не дека снемувам глас, ама имам огромна трема, ми чука срцето побрзо, пред директор, јавен настап пред луѓе и сл. Совет може еден диазепам за да се справиш моментално со ситуацијата или пред огледало прави пробен говор.
Реално донекаде и самиот живот ќе те отрпне од такви работи. Се соочував со тоа на моја помала возраст каде ми беше срам сама нешто да правам, сама нешто да речам и слично. Сега на 20 години многу не ме интересира кој колку е над мене и што како. Кога доаѓало до тој степен да се чувствувам така пред некој или некого наместо да ќутам во мене и да се срамам или пак да премислувам го правам спротивното, чим ми е до јазик ќе го речам и да знаеш дека кога тоа ќе го направиш полека ќе се опуштиш со текот на разговорот, знам дека полесно е да се рече отколку направи во моментот но верувај со тек на време ќе го снема тоа чувство. Јас не би ти препорачала да се клукаш стално со лекови, бидејќи реално тој проблем е створен во главата, кога имаш прилика да се мешаш со народ особено со луѓе кои не ги познаваш, биди си своја и разговарај на начин на кој тебе ти прилега, ако на некој тоа не му се допаѓа никому ништо. Не си стварај притисок дека се што ќе кажеш ќе те избрука или пак дека ке се здрвиш, од такви мисли само уште повеќе го храниш чувството. Никој не е над тебе макар и шеф нека е, ти си ти и како тебе нема никој друг. Ако лековите те смируваат на еден начин можеш да се напиеш диезапам но повеќе би те советувала ти самата да не си ствараш стрес и да поработиш околу тоа.
Јас да не се подрекувам реално гледам промени кај мене, по смирена сум за разлика од пред тоа, скоро па да ги немам паничните, можете и да приметите дека ме нема одамна да напишам да сум целата во паника. Само на добро да е уф.
Луѓе возев сама и седнав на природа. Чудно ми е што ме гледаат луѓево оти сум сама. Да не е глупаво или да не ми се смеат, вака сама а сите со друштво.
Ич да не ти е гајле што мислат другите, уживај си и кулурај си, исто правам и јас. Се што тебе ти е убаво и исполнува воопшто да не ти е гајле дали ќе мислат другите нешто.
Не, на никој не му е гајле што правиш ти. Можеви ќе погледнат ама сите си се преокупирани со себе си..
Zdravo na site, veke izvesno vreme ve citam I sakam da ja spodelam mojata depresija I aksioznost. Veke 5 godini se socuvam so depresija I anskiozni misli. Odev na psihiatar, nekoe vreme I na psiholog, I 3 godini piev anidepresivi I plus skoro 8 meseci na resperidon. Na pocetokot od depresijata mi se pojavija custva na nesigurnost i misli vo vrska so soprugot deka postojano nesto pravi so druga, stanav premnogu ljubomorna I posle toa nekako pomina, posle odredeno vreme mi se pojavi kako nerealna misla deka jas nesto sum napravila nesto so nekoj drug no ne se sekavam... od togas pocnav na odam na psihijatar, pocnav na pijam antidepresivi elicea od 5 pa gi nakaciv na 10. Posle odredeno vreme pocnaa da mi se pojavuvat misli deka ke napravam so nekogo nesto dodeka t.e deka ke imam sex, toa go spodeliv so soprugot deka postojano se plasam deka nesto ke zgresam, od nego I od domasnite najdov mnogu golemo razbiranje deka toa se imaginari misli koi mi go opsednuvaat mozokot, iako fala bogu ne ni sakam so nekoj nesto da napravam no postojano imav strav deka ako izlezam sama od doma nesto ke zgresam I deka ke ostanam trudna od nekoj drug, vo red soprugot vo se mi pomaga me sovetuva deka toa e nerealno i deka treba ednostavno da ne se plasam od tie misli deka iako napravam nesto deka za toa ke se sekavam no mene samo me opteretuvaat tie misli I ne izleguvam sama od doma postojano e nekoj so mene. Isto mi bese so apcinjata nekogas se osekav podobro ne tolku depresivno no sekogas aksiozno. Veke odredeno vreme razmisuvame so soprugot da staneme roditeli I da pocneme da rabotime na toa I deka veruvam deka koga ke ostanam bremena seto ova veruvam ke pomine. So razgovor so psihijatarot gi islkluciv site andepresivi bidejku sakam da se realiziram kako majka I deka ne sakam da pijam apcinja, no odkako gi odkaciv apcinjata skoro 2 meseci ne pijam apcinja pocna da me obzemaat uste postrasni misli deka ne znam deka nekoj ke ubijam t.e pojma nemam deka ke go otrujam I deka ke zavrsam vo zatvor I deka tolku ke bide od mojot zivot. Isto taka mnogu me potrese ova sto se sluci vo Srbija uste poveke me napravi poansizona i i isplasena.Postojano I postojano me obzemaat strasni misli, sakam da kazam deka na rabotam funcioniram super tri koleski znaat so sto se soocuvam i mnogu mi pomagaat I postojano I oni se so mene, ednostvno okolku mene imam tolku mnogu dobri luge I site me razbiraat samo jas ne mozam da si pomognam. Pred se sum mnogu dobar covek nikogas na nikoj mu nemam zgreseno, isto taka sum so site mnogu vnimatelna I na sekoj I jas sakam da mu pomognam kolku I na mene da mi toj den tesko, sekako deka vnetresno vo mene na nikogo ne sakam da mu nastetam tuku samo e mnogu golem stravot. Ednostavno ne znam kako sama da si pomognam, ne sakam so apcinja a se osekam mnogu depresivno odkako gi ostaviv apcinjata I anksizno, ne sakam poveke da odam na psihijatar, sakam da mi preporacate nekoj dobar psihilog
Mene vakov tip na anksiznost mi se pojavi bas posle toa sto se sluci vo Srbija. Istata sum bukvalno, predhodno ne se plasev od vakvi raboti, terapijata odamna mi e prekinata ima moze blizu dve godini odprilika ama posle ovie slucki nikako ne mi bese jasno kako e mozno nekoj da napravi nesto takvo i mi vleze ogromen strav sto ako i mene nesto mi se sluci da otkacam vo umot i da povredam nekoj nesvesno, sto ako poludam i jas kako niv… mnogu strasno cuvstvo, premnogu sum isplasena, ne znam kako da si pomognam, mnogu, premnogu me pogodi sluckata vo Srbija, a dosta dobro stoev predhodno so anksioznosta, sto da se pravi?
Многу луѓе шетаат сами ,никој не ти се смее,тоа само ти си го мислиш, дури не те ни забележуваат ,секој си го пули својот пат
