Сега сфаќам, ти уствари измеѓу редови бараш потврда за да останеш со него. Некој да ти пише дека не е толку страшно, дека неговите испади се нормална љубомора, дека ќе се смени....нели, тоа го чекаш? Значи, тоа се твои фантазии. Чиста фантазија, дека магично нешто ќе се промени и вие ќе бидете среќни. Нема, и мора да ја прифатиш реалноста. Се менуваат луѓето кои се свесни дека имаат проблем, твојов не само што не е свесен, туку е и длабоко навлезен во делузии. А освен очигледниот проблем - твојот дечко насилник, друг твој огромен проблем е дека ти си преплашена да бидеш сама. Седни и размисли си искрено со себе зошто мислиш дека тоа е нешто страшно и зошто попрво би одбрала да останеш со маж кој ќе те претепа затоа што си зборела со колегата наместо да бидеш сингл.
Доста кукаш ај. Многу сме биле малтретирани и не сме испаднале гомна од луѓе што реметат кој ќе ни падне под крило. Океј е, седи си со него и убаво да си го минувате животот заедно, он нека ти го владее телото и разумот. Колку сте само..ај нема да кажам оти ќе јадам бан, ама не мислите ич.
Од која и планета да се симна со вакво размислување, те молам врати се назад, услуга ќе му направиш на човечкиот род..
Девојко тебе просто ти се чудам... Зашто воопшто бараш совети кога несакаш да ги слушаш... Не те напагам знам низ што поминуваш, ама стави прст на глава и убаво размисли дали ваков живот сакаш... Има мажи кои би те чувале ко капка роса на дланка.. Ти си се запнала за тој насилник... Не дозволувај емоциите и моментот да те водат, туку паметот!
Кога те читам низ што поминуваш имам флешбек на целата моја врска. Бевме заедно 13 години. Имав пред него две три врски од по три, четири месеци ама со оглед на тоа дека сега имам скоро 30 год.врската со него ми беше најсериозна. Тогаш мислев дека е совршен. Така и се однесуваше со мене. Кога ќе го споредував со тие 3, 4 типа со кои имав излегувано он буквално ме држеше како капка вода. Ама сето тоа траеше 3, 4 месеци- додека да се затрескам во него. До тој степен да не бев свесна дека ме лаже и манипулира. Исто како на овој твојов секогаш други му беа криви. Прво моите другарки, како ме влечеле настрана, како они ми биле најбитни ( тогаш имав 16 ипол/17 години, побогу секако дека другарка ќе ми е најбитна во тој период), како они сакале да излегуваат и да се журкаат како никогаш нема да фатат нормален дечко и свашта нешто. За да се намалат караниците почнав помалку и помалку да излегувам со нив, почнавме само дома на кафиња да одиме. Тогаш тоа не ми беше проблем. Сега гледам дека било огромно црвено знаме. После тоа почна да му сметаат мсн (во тоа време) па после нели и фб и инста. Повремено ќе деактивирав социјани мрежи повремено ќе користев ама секогаш имаше напад дека седам за да ми пишуваат машки. На профилите имав слики само од фаца значи само фаца и дали две три слики. Ме напаѓаше дека сум провоцирала машки со сликите. Се случи неколку пати да ме удри, зошто кога сум пристигнала со другарки во дискотеката не сум отишла него одма да го побарам него сум седела со друштво. Еднаш се случи толку силно да ме загриза за уста да ми отвори рана, и ден денес имам лузна на местото. Да ме загриза за образ па да имам отпечаток цела вечер додека сме излезени. И секој пат се правдаше дека е љубомора од што ме сака, дека и сам себе не се препознава, дека јас провоцирам. Еднаш дојде до тој степен да ме претепа да има отечено и модро око, да не можев да одам на факултет цела недела. Моите коа ме видоа мислеа дека сум имала сообраќајна несреќа. Му се јавуваа да прашаат да не кријам дека сме направиле судар ( значи за нив он беше фино и добро момче) на што он ги излажа дека негов другар се степал во дискотека он притрчал да му помогне и тогаш случајно во целата таа туркануца кога јас сум пришла да го извлечам него, некој ме удрил случајно со лакт во око. Моите сеуште мислеа дека сме имале сообраќајна несреќа не знам дали и ден денес поверуваа во тоа што им го кажа. Имав константно модрици по раце, преку лето не можеш да одиш на 40 степени во школо по долги ракави. Другарките кои постепено ги губев можеби претпоставуваа што се сллучува ама никогаш никоја директно не ми се обратила да ме праша или било што. Проблемите што ги имав со него ги немам споделено со никого. Затоа што се срамев. Само еден единствен другар ( дечкото за кој пишував во темите дека никогаш не сум имала ништо со него за кој што ми е криво што никогаш не му признав, што се каам....) само он ме имаше тргнато на страна десетина пати да ме посоветува да се тргнам од тој, дека не е дечко за мене. И само он имаше сфатено дека ме тепа. Единствено он се имаше осмелено да ме праша дали некогаш ме има удрено. И само на него му имам кажано дека ме има удрено. Имав раскинувања со него, и секогаш смирувања. Манипулации од типот дека секогаш јас го провоцирам дека е љубоморен затоа што ме сака... Попатно ме имаше лажено за триста ствари. Одеше по прослави и одмори со колеги без да знам. Одеше по други држави лажејќи ме дека е дома. Имаше безброј случаи кога од социјални мрежи дознавав дека е некаде надвор од државава додека мислев дека е дома. И попатно се изолирав од сите. Буквално од сите. Не знам кога последен пат сум седнала со другарка да муабетам и да споделам проблем, да се зезам да споделам тајна и се што е нормално во другарство. Од целиот тој стрес добив пореметување на тироидната и накачив огромна килажа. Тој период завршив со факулететот и толку се осеќав несигурна во себе да развив некакво пореметување до тој степен да имав проблем да се качам во автобус и да отидам некаде. Секако тоа покачување на килажа го користеше во сите караници да ме навредува, како не сум личела на ништо, сум бима права свиња, па сало па не знам што. години ми поминаа дома во четири ѕида затоа што немав самодоверба таква дебела да излезам. Бев несигурна во себе до тој степен да си викав како ќе најдам работа, зошто некој мене би ме запослил и би ми дал плата. Попатно се смитувавме и раскинувавме. Се лажев самата себе дека можеби е таков затоа пто првата година коза заидовме го изгуби татко му. Дека му е тешко и дека е само период дека ќе помине. Малтретирањата започнаа во ист период кога почина татко му па тоа си го поврзав така. После тоа крвничко претепување можеби 7, 8 години ме немаше удрено. Мислев дека созреал дека се сменил. Дека е сигурен во мене. Додека не почна да ме навредува како на факултети сум се ебела со професори за оценки.. Следно кога најдов работа ме вреѓаше дека со доктори свашта правам низ болница, дека со ебење сум ја добила работата.... Ми најде број од доктор запишан на вибер, со слика. (Бројот го имав затоа што му праќав резултати преку вибер, оттаму и сликата. Да не се правдам. Имав броеви на уште десетина доктори, небитно). Докторот е моја генерација. И ме нападна дека го варам со него. После толку време се случи да ме удри повторно. Тоа беше крај за мене. Дојдов до степен да имам 30 год.и да се запрашам каде ми помина животот. Сите другарки кои он ги вреѓаше и му сметаа сега се мажени и имаат деца на 30г. Јас не можев последните години кога нели беше време да се стапува во брак, јас не можев да си го закислам животот со него. Да имам деца и он да ме навредува пред нив.. децата да ми растат во таква средина. Да имам син кој ќе го гледа понашањето на татко му и утре ден и он така ќе третира девојка. Му го имав тоа кажано - не ме сфаќаше сериозно. Му кажав дека треба да размислува ако сака да има деца дека немам право да му го скратам тоа задоволство дека треба да размислува да најде друга. Мислеше дека ќе сменам мислење. Продоживме со врската се до таа вечер кога ме удри. Излегов се вратив дома и не кажав збор. Не го барав. Не ме побара ни он. За после недела две да ми се јави да ми каже како сум можела така да не комуницирам да го избришам без објаснување. Му реков свесен си дека ме удри? На што добив одговор не те удрив- те фатив за врат само. ( не знам дали ме удри или ме фати за врат стварно, од тој шок сеуште не знам што се случи иако мислам дека ме удри директ во глава). Не само што не осети потреба да се извини ( не дека ќе ми сменеше нешто тоа) туку се обидувапе да ме убеди дека не ме удрил па минимизираше дека не е толку страшно колку што јас изигравам жртва. Од тогаш прекинав секаков контакт со него. Кога дознав дека дечкото- тој за кој имав пишувано ќе стане татко, тотално се пореметив. Небитно сеа тоа е друга тема. Сакав само да кажам дека ние можеме до утре да те убедуваме овде дека врската во која што си не е врска дека не те сака, дека не те заслужува, дека не смее да те малтретира, дека не смееш да дозволуваш понижувања.... Додека сама ти не одлучиш што е тоа што заслужуваш. Те има сосема срозано психички, исто како што бев јас. Мислиш дека е најдобриот дечко што некогаш си го имала, дека те сака повеќе од било кој бивш, дека се е поради љубомора затоа што те сака.... Се додека еден ден не дојдеш на 30 години и не се запрашаш како мене, на што ги потрошив најубавите години? Додека мои другарки одеа по одмори јас се карав и вреѓав со него. Додека мои другарки уживаа во најубавиот период од животот, јас се карав и вреѓав со него. Додека мои другарки влегуваа во врски кои прераснуваа во брак јас се карав и вреѓав со него. Додека мои другарки чуваат деца јас сум сама и животот ми се одвива на релација дома-работа и попатно плачење за дечкото што знам дека засекогаш го изгубив затоа што немав храброст на време да ставам крај на насилната врска. И да, да не бидам погрешно сфатена, не бев идеална девојка ни јас. Никогаш не му преќутував на ниедна навреда, му враќав со три пати полоши зборови. Ниеден удар не му го имам заборавено, го удирав и јас. И јас бев токсична за него. Само што моето навистина беше испровоцирано од неговото. Не верувам дека некој ќе седи со скрстени раце додека друг го клоца и удира со боксови. Помина се. Само што ми остави последици. Некој да се случи да ми крене рака макар да се обиде памар да ми удри ќе реагирам така да ќе го унаказам. Или некој да ми повиши тон или да влезе во караница со мене, ќе направам расправија и урлање кое ќе трае со саати. Свесна сум дека тоа ми е некаков одбранбен механизам да се заштитам од се што поминав за тие 13 години со него. Од оваа перспектова ако ме прашате - се каам за се, затоа што не вредеше ништо. Се чувствувам како да си го уништив животот. Како да го промашив целиот живот. Се тешам само со тоа што не сум се омажила и немам деца па не морало да се разведувам или да ги влечкам нив де на една де на друга страна. Не знам ни дали некогаш ќе можам да имам нормална врска ниту дали некогаш ќе посакам да бидам во брак и да имам деца..... Моите никогаш не дознаа ништо. Никогаш не се ни посомневаа. Затоа што ми беше срам да признаам што се сум дозволила. За нив он и ден денес е фин дечко. А јас сум таа што има некаков проблем затоа што не сакам да сум во брак и не сакам да имам деца . Не сакам да им објаснувам од која причина имам таков став.....
Џабе сите испишани страници и објаснувања, таа ќе му се покори се додека не почне да ја тепа па ќе ја бара вината у себе и било од љубов. Туку нека стојат постовите за некој друг во ваква ситуација. @Zorina беше во право, на толку зборење, абе камен да беше ќе пукнеше. Нека се смири. Со среќа пошо навистина ќе и треба.
Тоа е то шо го зборевме цело време со вајлд... Жртвата ке си отиде најмалку 6-7 пати додека се одлучи да стави крај... И ете.. Испаднавме во право... Ќе прогледа таа еден ден, само се надевам дека нема да биде доцна
Не смеете да си дозволите психопати да раководат со вашиот живот. Ќе ве упропастат. На членката еден ден се ќе и стани јасно, но веќе ќе биди доцна. Таквите манипулатори знаат толку добро да ве изманипулираат што на крајот вие ќе се обвинувате дека сте виновни за се. И што е потрагично секогаш им се враќаат, и пак одново ги газат ги манипулираат, цело време се врти тоа во круг, се додека не се свести личноста или заврши трагично. Многу е битно да се подигне свеста за да можи секој рано да открие дека е манипулиран. И секако многу е важно некои работи да се споделат со блиска личност. Затоа што она што ти не го гледаш, можеби некој го гледа и ќе ти ги отвори очите совреме. Али на крај на ден самата членка ќе си одлучи како сака да си го тера животот. Психопатите толку добро знат да ви ги измешаат мислите, што на крај ќе мислите дека ако раскините, ќе бидите сами, нема вас никој друг да ве сака. Премногу токсично, и премногу тажно е најубајте години да ви поминат така. Ако има еднаш шамар ќе има и втор, и трет... не се залажувајте дека некој ќе се смени, нема такво нешто. Не е толку страшно ако раскиниш, ако си сам, пострашно е да си во врска со насилник на кој му простуваш и му се враќаш постојано...
Ти го молиш да се смирите... На кафе чисто другарски, со некој што до вчера ти бил дечко 5 години. Посмешно нешто немам слушнато. Толку мажи ли нема на светов, па си запнала по човекот? Овој 2 минути не треба да се трпи, не да го молиш да се смирите. Тој сам ти раскинува така со уцени зошто знае дека ќе му се вратиш сама. Колегата сам не треба муабет да ти прави. За некои будали да си расипува мир и да си прави проблеми.
Девојче краток е животот незнаеш кога ќе ти заврши, животот е една голема гооолема шала, што не треба да трпеш некој и толку сериозно да си сваќаш и да им веруваш на мажите, ти треба да си владетел на твојот живот и никој друг. На крајот од денот сепак остануваш сама со себе и своите проблеми, батали го, ако не си среќна немој, млада си жените се прогресивни во денешно време можеш да бидеш самостална и да правеш што сакаш и каде сакаш да одеш, цени го времето, цени го здравјето, телото, слободата. Дали ке бидеш играч или играчка, твој избор.
Кој манипулатор човече, треба да го фокусира овој аналитички фантазерски ум во креирање на филмој, нека режира.
Бегајќи од ѓаволот станал тој ѓавол, нека не му биде тоа оправдување, да си ги лече траумите со тебе, сите имаме трауми.
Zdravo, zaedno sme 3 godini, poslednive nekolku meseci vrskata ne ni e bas stabilna, pred dva dena mi rece deka nema da pisuvame i da se gledame nekoe vreme, vekje denes mi pisa i mi rece deka e kraj, deka vekje ne saka da me vidi, da ne go baram i deka saka da odi so drugi, sakal da menuva devojki, za koga ke se ozeni da ima sto da im raskazuva na svoite deca.. mi rece za vikend da se najdeme da mi gi vrati rabotite sto gi imam vo negovata kola. Navistina mi e mnogu tesko, ne znam sto mu se sluci zosto go pravi ova, shto da mu kazam koga ke izlezeme ? Kako da go predomislam da ne go pravi ova? Mxrx, 25 декември 2020ПРИЈАВИ Охоо чим си му ги простила тие зборови, како тоа љубоморен на тебе он а сакал уште пред 2 години со други девојки, мислењето е пред 2 години
Ако останеш со него, ќе се срамиш уште повеќе, не само тебе туку и деца и цела фамилија. И ќе те млатнува секогаш кога погледот ќе ти скршне на лево или десно. Трчи и бегај колку можеш побрзо од него. Такво однесување не е нормално. Не си мала за да не разликуваш кое однесување е правилно, кое не е.
@Mxrx Кога студирав, неколку пати колега од факултет ме има префрлено со кола, без никаква намера ни од моја ни од негова страна, чисто колегијално, замисли тогаш да имав дечко што ќе требаше да ни направи? Штом твојот за еден разговор полудува, па оди и со него да разговара. Значи некој да ми се однесува така болно љубоморно, па очи веќе нема да ми види, одма ќе биде крај, не толерирам такви работи, па колку и да го сакам, одма ќе ми избледи љубовта спрема таков. Не се понижувај, не е тоа љубов, стави крај, блокирај го, не се навраќај, ќе најдеш некој кој вистински ќе те сака и почитува, кој нема да биде љубоморен, кој ќе ти верува. Не се умира без него.
И да знаеш дека ќе се смени... Ама на полошо. Голема девојка си, штом прашуваш за совет,.свесна си за проблемот, не дека не си. Ако останеш со него, таа одлука ќе.те чини многу во животот
Вака сеа. Тоа што е од разведени родители не му дава право да те масира тебе вака ко шо ти прај. Овој негов проблем е посесивен, болен. Ти никогаш рајат нема да можиш да дишиш, до продавница да и појдиш, ако закасниш 2 минути че ти го извај низ нос. Да не набројувам банални примери каде што можи тој да реагира на било каков начин. Ми делуваш како девојка со слаба самодоверба и немаш свое јас, че страдаш ти во животот, ако не се заозбилиш малку. Ова ти го пишува личност што исто така потекнува од разведени родители.
