Вреди ли да се жртвува сопствената среќа заради семејството?

Вреди ли да се жртвува сопствената срека заради семејството

Па знаеш конкретно ми нема речено неможе и таа ама уз муабетот се гледа дека не би сакал таа да е со нас.. Го имам прашано зошто такво мислење зошто да не би ја прифатил и одговорот беше.. Да таа е прекрасно девојце срценце е ама јас неможам да поверувам дека таа е твоја.. неможам да те доживеам како мајка.. те мојам дај ми време да ја навикнам ситуацијата..и плус само еднаш ја имам видено. Јас само реков дадено време колку сакаш.. И во право си кога некој вистински се сака се сака со сите негови маани и доблести..

 

Вреди ли да се жртвува сопствената срека заради семејството

Како прво, треба да седнеш и убаво да поразговараш со сопругот за тоа како се чувствуваш и што очекуваш од бракот. Ти си рамноправен член во тоа семејство, ама самата си се довела во ситуација на крајот да бидеш лошата, особено ако секогаш попушташ и преземаш вина. Не очекувај од мажот сам да сфати како ти е, ти мораш самата да му го кажеш тоа, директно. Мажите не го гледаат секогаш она што им е пред носот. Значи прво искрен и смирен разговор (колку што е тоа можно) без викање и расправии. Сепак, имате дете, верувам дека сте се венчале од љубов, а сега ситуацијата во домот придонесува да мислиш дека не чувствуваш ништо за него. Може да одите под кирија некое време, или ако имате можност да земете кредит да купите барем помал стан, затоа што повеќе генерации под ист покрив не се трпат, особено во денешно време. Ако сфатите дека не можете да продолжите натаму заедно, подобро е да се разведете и секој да си ја пронајде среќата, отколку да останете во брак во кој ќе се мразите и во кој детето најмногу ќе страда. Не дека детето нема да страда ако се разведете, ама помала ќе биде траумата, отколку да ве гледа секој ден како се карате. Твоите родители би биле луди ако не те прифатат назад со детето, без разлика што брат ти живее со нив. Сепак, ти си нивна ќерка, и барем привремено ќе бидеш кај нив, додека да се снајдеш.

А за пријателот - искрено, се сомневам дека те сака. Па каква е таа љубов ако ти вели дека не може да ја прифати твојата ќерка?! Уште бара време да ја прифати Тој човек не е за тебе. Дефинитивно, ако не останеш со сопругот, не останувај ни со овој другиов. Сепак, не знаеш како понатаму ќе се постави спрема детето, дури и девојчето да остане кај таткото. Ама верувај, ако одиш со него и го оставиш девојчето, тоа цел живот ќе те обвинува дека си ја оставила заради некој маж, нема да има позитивно мислење за тебе, иако си и мајка. А овој другиов може само моментално е ваков, каков ли ќе биде во иднина?! Не може да прифати дете, не ти кажува тоа нешто за неговиот карактер?
Сепак, мислам дека нема да си го оставиш детето за некој што прави само моментално да се чувствуваш подобро и ништо повеќе. Верувам дека ќе го правиш најдоброто за неа, само немој по цена на сопствената среќа. Ако ти не си среќна, и детето ќе биде несреќно - не можеш да глумиш пред неа дека ти е се розово во животот, која било опција да ја одбереш.

 

Мислам дека си крајно збунета и разочарана од сопствениот живот, па затоа бараш љубов и таму каде ја нема. Имаш очајна потреба од нечија грижа и чувство на сигурност и затоа не размислуваш објективно. Како сфати дека ти го сакаш тој човек, кога си немала ништо со него??? Од неколку видувања ли сфати дека ете со него имаш прекрасна иднина??? И на која основа ти ги ветува тој тие работи?? Мене лично ми е сомнително. Може само сака да те претвори во негова љубовница, ама ти моментално си слепа бидејќи и малку внимание кое ти недостасувало овие години е доволно да те убеди во многу работи.
За ќеркичката не треба да се мислиш убаво ти кажаа останатите девојки, па да не се повторувам. Таа ти е најголемо богатство и за ништо на светот не треба да се откажеш од неа. Заради неа потруди се да си го решиш и проблемот со бракот, не верувам дека е се така црно. Со труд може многу да се постигне, сепак некогаш имало љубов помеѓу вас која ве споила. Само треба да ја вратите.
Со среќа

 

Уште се надевам да си го спасам бракот.. Ова спага во последна алтернатива и тоа само ако керкичката ја прифати и засака другаров мој...


Добро е! Само доколку сакаш те молам да ни појасниш со ова горекажаново.....Прво викаш да го спасиш бракот, а потоа новиот човек да ја прифати малата?? Доколку не успееш да го спасиш бракот се надеваш дека другиот ќе ја прифати малата или..? Поздрав!

 

Бракот гледам да го спасам на секој можен начин, се трудам колку можам но повеке немам сила ниту пак волја .. но сепак се надевам... Ама кога би имала барем малку интерес и од сопругот за подобрување на нашите мегусебни односи би било полесно... А за другаров ако ја запознае (затоа што лично ја нема запознаено)и ја прифати керка ми и ако ништо не средам дома е тогаш тој иде во предвид.. Ама искрено вашите постови ме освестија малку па мислам со поладна глава.. Се надевам ке донесам правилна одлука за било што и да се случува понатаму...

 

Не сум во ваква ситуација и не можам да замислам како се чувствуваш. Апсолутно сум против живеење заедно по секоја цена. Ако родителите не се сакаат и се несреќни, децата го чувствуваат тоа. Најдобро е детето да расте со потребната љубов и од мајката и од таткото, меѓутоа ако не иде работата, не иде. Ако си несреќна и ако сакаш да се разведеш, тоа е тоа, крај краева, твојот живот е во прашање.

Е, сега во врска со ситуацијата со твојот пријател, со мислењето сум тука некаде со девојките. Тој човек, не те сака вистински, верувај. Човек што е заљубен и што има чувства, го прифаќа другиот со сите негови маани и доблести, во твојот случај и со уште едно прекрасно суштество позади тебе. Не може да те сака половично, ти си таа што си сосе ќерка ти и точка. Не се брзај, размисли! Многу битни работи играат тука улога. Доколку си одиш (нормално со детето), дали ќе можеш финансиски да поднесеш и колку? Дали ќе успееш и да работиш и сама да си ја гледаш ќерќичката едноставно да имаш време за неа? Каква ќе биде реакцијата на таткото, во однос на разводот? Колку е тој моќен финансиски (ќе плаќа нема да плаќа алиментација) и уште ред други работи со кои мора да си на чисто пред да го изустиш зборот развод. Најлесно е да си заминеме, ама треба некаде да заминеме нели?

Во секој случај ти реков, против тоа сум да живееш несреќно и мизерно како што кажуваш, но размисли дали имаш друга опција и каква е таа? Пријателот, не ти е опција, веднаш исклучи го, ти напишав дека не те сака и цврсто стојам позади тоа иако не го познавам!

Размисли!

 

МОРАМ уште еднаш да ти го кажам ова па колку и да е болно...Значи другарот знае дека имаш ќерка. Значи АКО те сака те сака со се твое во пакет. Небитно дали ја запознал или не ја запознал. Или те сака или не те сака. Во случајов МОРАМ да констатирам дека не те сака за жал ...иако не сум јас ни од далеку таа која треба да суди...
офф топик.....ќе споделам сега дел од мојата интима. Значи сега сум среќно мажена, имам и 4 годишен син. Пред 7 години се сретнав со еден ,,дечко,, кого на времето МНОГУ го сакав! Го сакав повеќе и од самата себе...Ми кажа дека се разделил од сопругата (значи не развел, туку разделил привремено) и дека би направил СЕ за ќерка му. Со мојата вжарена глава влегов во врска со човеков, постар од мене само 2 години инаку, им кажав и на моите дома....парче се направивме...АМА бидејќи сум независна и од финансиски аспект ми каќаа јас си знам. И ....се` ќе беше (НИКОГАШ немаше да биде, лажам!) во ред доколку не отидов во моето старо маало и не видов едно три годишно ...најубаво на свет и најтажно на свет мало девојченце.Жена му ја оставила кај мајка му и мајка му ја шеташе.....Ми се сруши целиот свет...Одма расчистивме СЕ и му реков тој си знае АМА ќерка му да не ја остава ни под разно....Денеска се средени со истата жена и имаат уште еднобепче девојче. Во тек сме и јас со неговото и тој со моето семејство...Фала ни и на двајцата на трезвеноста!!!

Така што.....како и да била приказната јас го прифатив ОДМА со ќерка му во пакет знаејќи дека ја има. Но кога ја видов, реков АЛО ГЛУПАЧО зарем сакаш ова дете целиот живот да го има тој поглед...а и да го има не сакав да бидам јас виновна....дека јас на времето не бев причина за разделбата на родителите...
П.С. Некогаш ќе ја објавиме случкава во све ја љубав...

 

Извини вака, ама не можам едно нешто да сфатам, ти купуваш чевли па велиш тоа иде во предвид, тоа не иде, во предвид? Слушај вака сега, дај седни и сериозно направи муабет со маж ти, жали се, карај се, барај чаре, ама немој ко малолетна да си правиш бајрам со умот, овој може, ако не овој, тогаш овој. Можда сум сурова, те верувам дека си тажна, дека имаш проблеми, ама ова не е решение. Прво, тој не ве ни гледа јавно, не ја запознал ќерка ти, велиш не сте се бакнале, тогаш како може да те сака? Од старо време? Или веројатно му е досадно па си ужива на тебе? Мене најискрено целава негова загриженост и заљубеност во тебе не ми изгледа реално! И мислиш дека ќе чека да се разведеш, па да реѓиш ситуација, па да се стабилизираш, па ова...или неее, ти веднаш, едниот ден развод, другиот ден кај него дома со извод од матична книга на венчани? Е не иде!
Пак се извинувам, ама глава трезна, и настапи пред сите ако треба, пред маж ти, пред свекор, свекрва, твоите ако треба, ова и ова ми смета. Ако не биде тогаш решавај.

 

Toj ne te saka ako ne ti ja prifakja kerkickata!!!!Toa e jasno kako den!!! a se prasuva li sto da pravis zar ne ti e najbitna kerka ti? zamisli kako bi ti bilo ti da doznaes deka majka ti te ostavila zaradi nekoj sto neskal da te prifati?a ako ja ostavis bidi sigurna deka nema nikogas povekje da ja vidis osven sto sudot kje ja dodeli na tatkoto celata familija kje i vrodi strasna omraza kon tebe sto taa ne bi posakala da te vidi.
Mnogu lugje trpat zaradi decata(sto sekako ne go opravduvam) no tebe barem maz ti ne te maltretira!ako za 2godini si ja izgubila ljubovta kon nego znaci ne bilo toa-toa!i sega bidejki drugarov tvoj pocnal da se interesira za tebe i da ti dei komplimenti-toa e ona sto ti falelo i zatoa mislis na nego,kje vidis deka so tek na vreme kje se izgubi taa ljubov kon nego.barem taka mislam-od iskustvo.poz i pisi ni sto odluci!!!

 

Навистина се наогаш во тешка ситуација,но нетреба да се жртвуваш.Разговарај со сопругот и со неговите родители,нема од што да и се плашиш.Гласно и јасно ќе и кажеш се што мислеш за нив и обидете се да ја решите ситуацијата.Ова со другарот воопшто не ми изгледа сигурно...ако некој те сака,те прифаќа таков каков што си.Немој да ја оставаш ќеркичката,мажи има колку ти душа сака.Секогаш можеш маж да најдеш ако ти треба,но не и детето кое го имаш.Си размислувала ли како ќе и биде на ќеркичката без тебе,како тоа ќе го прифати ако ја напуштеш,можеби потоа цел живот нема да те прифати.Расмисли добро пред да одлучиш што да направиш.Јас не те осудувам,те разбирам дека ти е тешко и се...Ако не си ја прочитала,прочитај ја книгата Никаде без ќерка ми,па ќе видеш жената колку се жртвува за својата ќерка.Ти посакувам во најскоро време да го решиш проблемот,но пред тоа добро размисли.

 

Mој совет
седни да разговараш со сопругот како никогаш до сега со чуства све све да свати колку си сериозна и несрекна во вашиот брак да свати како се чуствуваш и дека неможеш да ја поднесеш сутуацијата во која што се наоѓаш ама тоа само на само со твојот сопруг само вие 2та се разбира
ако не наидеш на согласување кажимуја твојата ситуација на твоето семејство дека не си среќна и што те мачи во бракот верувам дека ке имаш подршка доколку и тоа не се случи побарај помош од најблиска пријателка и подршка верувам дека има некој кој те сака и ке сака да ти помогне
заминување со др.човек а уште помалку напуштање на твојата ќерка би било фатална грешка според мене доколку одлучиш да го напуштеш сопругот ќе ти треба време да се средиш и опоравиш а камоли да почнеш нова врска и ако би било можно тоа гледај да е некој кој ке ја прифати твојата ќерка поинаку невервам нека некогаш ке бидеш среќна размисли добро...со среќа...

 

Зошто не сака да ја прифати ќерката? Не знам каков профил на човек е тој другарот, ама да бара од тебе да се откажеш од ќерката мора да е лудост, како очекува да те направи среќна?
Ако се срами што е со жена која веќе била во брак и има дете, не очекувај да бидеш среќна со него. Значи дека е слабак (( Мажите се многу интересни, ветуваат се и сешто додека не си со нив, а потоа се намрштуваат од се што треба да трпат Не се откажувај од детето, ако те прифати така добро, ако не тогаш не те заслужува.

 

Нели ти е тој другар? Тоа значи дека би требало да те разбере повеќе од љубовник. Ти одиш во пакет, а тоа секогаш, и ти, и секој околу тебе треба да го има на ум. ТИ и ДЕТЕТО. Крај. Нема тука дилема. Сакаш да остане кај маж ти па утре да дојде ден да молиш само да ја видиш? Или да имаш други деца со вториот, што ке мислат тие за тебе, дека си оставила некое друго дете за маж, дека и нив ке ги оставиш?
Гледај далеку во иднината, а не само пред носот, а пред носот во моментот е само другарот.
Инаку, другарот треба да се навикне???? Па тој ако те сака со самото сознание дека имаш дете треба тоа да го прифати и без и ниеднаш да ја види малата. А не , пак, му требало време. Море јас би му рекла, сори, мене ми треба време дали си ти вистинскиот.

 

И уште нешто: поважно е дали детето ќе се навикне на него, за детето е најголем стрес.
Жал ми е што си во ваква ситуација, се надевам ке се средиш.
Ама таа макар и на секунда начната дилема околу детето, навистина не е во ред.

А ако толку не чини бракот, разведи се, живеј сама, појасно ќе знаеш што сакаш. А не за првиот кој ти нуди и тоа „трошки’ ти нуди, ке влезеш од еден проблем во друг.

 

Ееееееее читам и не верувам.Една мајка која своето чедо го носела во себе 9 месеца,која го гледала како расте,како проодува,како му расте првото запче,која бдеела над него кога било болно прашува ДАЛИ ДА ГО НАПУШТИ ДЕТЕТО ДА БИДЕ СО ДРУГ МАЖ???? Е алал да ти е .Како бре луда женска главо се помислува такво нешто,мене ми е јасно дека сакаш да бидеш среќна од страна на љубовта,да имаш човек покрај себе со кој можеш да градиш подобро утре,човек кој ќе те прифати со сите доблести и мани.Сите сакаме да го најдеме вистинскиот покрај себе,ама запрашај се малку ,размисли бре малку,тој не сака да го прифати највредното нешто твое и ти уште се мислиш дали да бидеш со него?

Срам да ти е,стварно срам да ти е.Мажи има еден куп,сигурно дека ќе најдеш некој кој вреди да биде покрај тебе,ама немој те молам да ја лишуваш среќата на сопственото дете за да си ги намириш бубачките во твојата луда глава.Абре има мајки кои се жртвуваат себе си си го продаваат телото за да им однесат леб на своите деца,да им обезбедат средства за нормален живот а ти прашуваш глупости тука.Извини ама мноооогу ме изреволтира твојов пост,ццццццц.....

 

Синоќа разговарав со маж ми дома , му изнесов неколку факти како функционира нашата фамилија и колку тоа мене ми смета.. и одговорот беше, (цитирам) Се ти нешто умислуваш, ако ти одговара тука седи, ако не врата знаеш каде тие. и немој да мислиш оти ке ти ја дадам КЕРКА МИ, таа останува тука, секако ти сама неможеш да ја гледаш.... Останав без коментар, Мислев дека одкако убаво му објаснив и докажав кои работи треба да му се поважни, ке ме свати. ама неее.. Мама е најбитната таа е шеф..
А да и ниеднаш во цел муабет не му спомнав дека сакам да си одам да го оставам

 

ana andrea zal mi e sto go citam ova no dali negovite ziveat so vas?sto mislat tvoite roditeli znaat li za tvoite problemi?i ako moze da znam kolku godini imas ?znaes sekogas na zenata i treba podrska pred i otkako ke se razvede me svakas neli?*ppzz

 

Ма незнае никој, јас си молчам и сама си се борам за се во животот.. Ако кажам дома одма ке ме вратат назад (мама и онака мн.не го сака маз ми). И незнам како да најдам излез.. Сега пак кога ми кажа дека керката нема да ми ја даде лесно... незнам ке полудам некоја ден на 23години