Дали вреди да се вложи во врска ако почетокот не е добар?

Ова сум го слушнала од луѓе кои се повозрасни и поискусни. Дека ако од почеток партнерот не ви е погоден, тогаш нема да се смени. Со тек на време нема да биде подобро ако не било добро на почеток. Од моето искуство и јас велам дека е така. Но, што мислите вие?

 

Ќе речам само дефинитивно.

 

А зошто воопшто некој би бил во врска со партнер кој не му е погоден?
Ќе се измачуваш себеси крај некој чекајќи да се случи чудо?
Се знае - или си одговарате, или не, нема измеѓу.

 

Нема потреба да се започнува врска со човек кој не ти одговара.
Ако не е добро на почетокот, нема причина да се продолжи понатаму.
Според мене тоа е само губење време и можност да запознаеш личност со која од самиот почеток ќе знаеш дека тоа е она вистинското.

 

А зошто би биле заедно тогаш тие двајца, некој ги тера, од интерес, или сепак постои привлечност and love, ама присутни се други недоразбирања?

 

Штом партнерот не е погоден, не одговара нема потреба да се вложува во таа врска, а ниту пак да се губи време.

 

Штом на почетокот не е добро бадијала вложувањата понатаму. Кога и да е тоа што не било добро на почетокот еден ден пак ќе исплива на површината. Многу подобро кога на почетокот гледаш дека не одговара и расчистуваш, отколку подоцна кога веќе си изгубил време, трпение, нерви и упорно вложуваш уште мислејќи дека ќе биде подобро а е токму спротивното.

 

zavisi za sto se raboti i sto e pricinata.

 

Сѐ вреди кога има љубов. Можеби проблемот би бил различниот карактер или различните гледишта, начин на живот, навики, што на почеток можеби би било проблем, но вистинската љубов ги руши сите препреки.

 

se slozuvam

 

Мислев дефинитивно не треба да се вложи

 

Ретко се случува лоша врска да премине во добра, а често добра да премине во лоша.
Не треба човек да се измачува и да вложува во нешто кое уште на почеток предвидува неуспех, без разлика за што и да станува збор.

 

Се разбира дека не.
Всушност каква е таа љубов кон некој што од почеток не ти е погоден и немате ништо заедничко, од кои причини воопшто би се појавила?

 

Вреди,но зависи за што.
Само не вложувај онаму каде што знаеш дека губиш.

 

Јас ќе го негирам ова. Ние првите 3 месеци се расправавме како да сме во брак со куп проблеми.
Не се знаевме доволно.
Немав ни желба да продолжам, но ајде решив да пробам со разговор, во принцип сум отворена личност.
Раскрстивме, решив да продолжиме, ете не во брак.
За што сме се расправале сега ми е смешно.

 

Се сложувам. Тие мали недостатоци ќе станат големи кога ќе го запознаеме некој вистински. Според мене не вреди. Тоа е време отидено во ветер, залажување дека на крај ќе биде ок, дека некој ќе го цени трудот, и големо разочарување ќе следи по тоа. За мене или е ок на старт или не е. Се друго е залажување на самиот себе или некоја празна утеха.

Ама вашето било ситница сигурно.

 

Не знам дали баш ситница.
На некој 3,4 месеци да му вадиш зборови од уста, да дознаваш се од блиски.... + и други ситуации (човечки фактори) кои со сигурност можеа да ни однесат се во вода...
Додека има љубов и разбирање, има надежд.

 

Епа понашање е тоа. Секој што има самопочит никогаш не би бил со некого кој го понижува, му дознава се од блуски и му вади зборови од уста на самиот почеток на врската.
За да успее таа врска треба другиот да се промени, а ретко кога вистински се променува личноста.

 

За општи работи?