Дали вреди да се вложи во врска ако почетокот не е добар?

Не.

 

Да, посебно ако е за општи.
Ако ствараш тензии за општи работи, кога ќе дојдат поозбилни нема да знаеш како да се носиш со ситуацијата.

 

После година комуникација (виртуелна) и 3 месеци врска, не би рекла.
Небитно, минато е сето тоа.
Јас дадов личен пример каде успеа.

 

Ако е почетокот лош *зависи колку* би му дала фора да се поправи тоа ако не адиос.Секој заслужува шанса.

 

Дали вреди да се вложи во врска ако почетокот не е добар? Да, ако си тинејџер и веруваш во среќни краеви. Смешно е на 25 години да се надеваш дека "ке биде подобро" а уште на почетокот имаш различни ставови на одредени теми.

Ако со партнерот се расправаш за тоа дали да ја слушате Весна Змијанац или Мајкл Џексон, како ке се договорите каде ке живеете откако ке се потпишете во матично?

 

Не. Баш почетокот кажува многу за личноста во врската и како би се одвивале работите понатаму. Ако не ти одговара некој прекини со него дури е на почеток и дури не се имаш поврзано (ти или тој/таа) многу на емоционално ниво. А и за другата личност не би било фер да и даваш надеж кога знаеш дека не е тоа тоа.
Ако се работи на пример за многу спротивни карактери, тоа би резултирало во чести караници.
Така да, најубаво секој по својот пат со личност што ќе одговара отсекогаш.

 

na pocetok na vrska nikoj ne se fajka seriuozno za vrskata nikoj ne pokazuva iskrenost nikoj nema doverba i sekoj laze.znaci sekoja vrska e losa i nepogodena.

 

Ако сакаш играта да трае и имаш коцкарска душа како мене, е тогаш ќе вложиш и ќе продолжиш..ако изгубиш, никому ништа, идемо даље...боље е да вложиш отколку да ти биде криво што не си се обидела.
Што се однесува до врските и нивниот квалитет, секоја си е прича за себе..а од искуство ќе ти кажам дека најдобри бракови излегле баш од такви врски каде не течело мед и млеко на почетокот...

 

Зависи за што се работи и за какви разлики во ставовите се работи.Секој карактер е различен така да секогаш ке има различни ставови помеѓу партнерите.За успешна врска,брак мора да има компромис и двајцата понекогаш да направат жртва.Комуникација е битно да има.Е ако проблемот е коцка,пијанчење,неодговорност....не би се вложувала во таков човек да градам сериозна врска,зошто таков човек не би бил сериозен ни спрема себе а не спрема мене.

 

Јас не би можела да бидам во врска со некој со кој што немам ништо заедничко и само се расправаме.

Со маж ми додека бевме во врска имаше недоразбирања кои се решаваа со разговор, ама да си ја акаме главата во ѕид дека мора да бидеме заедно иако сме скроз некомпатибилни, такво нешто немало.

Нормално дека имаме интереси кои не се поклопуваат целосно, ама правиме компромиси.

Според мене важно е гледиштата за тоа како треба да се одвива животот треба да бидат на една бранова должина, во смисол на кариера, семејство, дообразување, патувања, политички и религиозни погледи

 

Јас имам колешка што го лаже секое машко за професијата. Срам и е да каже што работи Тотална лудост, после се жали дека не можела дечко да фати...

 

Не постои лош почеток..

 

Старите викаат слушај паталец не гаталец.
Ако во првите неколку месеци не осетите емоционален флуид, разбирање, подршка, барем за некои основни работи и теми, не верувам ни понатаму, без разлика на тоа колку едниот се труди да го постигне тоа. А секогаш, ама во сите приказни што ги познавам само едната страна се трудела, другата минимално или недоволно.

Секоја врска бара многу работа, труд и доверба. Тоа не се добива преку ноќ ниту за месец дена, но, ако уште од почетокот има премногу несогласувања, различни табиети, инаети и не постои простор за компромиси, подобро да се прекрати додека е свежо. Јас успеав дури после 5 години да сфатам дека залудно сум си потрошила толку време и толку живци, енергија и труд. Но подобро некогаш отколку никогаш.

 

Многу зависи за колку лош почеток станува збор за да се даде шанса или не. Исто ти зависии од годините на 25 сигурно не би губела време на нешто што не би одело од почетокот па да чекам и да се надевам дека можеби еден ден ќе"прооди". Пример ако се работи за разлики во карактерите тоа се надминува, ама ако се работи, пример давам ситуација, те удрил или чувствуваш некое насилничко понашање..тоа не е нешто што би се сменило затоа зависи за каква ситуација станува збор. Иначе и тоа како според мене почетокот не ја определува иднината на врската, имам добри примери за тоа, а и има безброј примери за тоа каде на почетокот било сјајно и бајно а потоа одеднаш едниот или другиот партнер се менува и веќе не е така сјајно и бајно за жал

 

Исто г**но не се јаде два пати

 

Прекинав после 1 год и 4м и среќна сум се сложувавме, но иднината ја гледавме од различни точки. Јас во странство, авантури, патувања, фалултет а тој овде работа и дома. Нема потреба од вложување.

 

Исто мислам. Во позрели години веќе не би давала шанса на некој со кој не се сложувам. Но, знам и врски каде на 33 години си дозволува со години да се влечка со некој онака за да можеби еден ден биде нешто, иако шансите се 20% наспроти 80% дека нема да биде ништо. Тоа за мене е тапкање во место и губење време.

 

Ни под разно!