Здраво. Имам еден проблем и не знам што да правам. Пред неколку месеци,што значи во фебруари имав дечко од друштвото и сите се дружевме. Арно ама потоа прекинавме бидејќи многу ми се измешаја чувствата кон него, едноставно му прекинав бидејќи ме нервираја некои негови понашања. Потоа имав друг мувач да речам , летово но и со него прекинавме ( тој на мене) но бидејќи јас сеуште се дружам со друштвото од првиот дечко (бидејќи другарките ми се таму, цел живот сме заедно) и тој со нас излегува и сме во супер односи како другари, но во последно време почнува да ми се допаѓа повторно, и сакам пак да сме заедно, а исто така и моите другари ке го прашаат него дали би се вратил со мене. Но што ако се согласи тој а јас пак да го одсакам, да ми се појават истите чувства од порано. Но момчето е многу добро и не сакам повторно да го повредам! Се ми изгледа како нешто повторно да не спојува....но се плашам... Помогнете ми ве молам!
Прво среди си ги чувствата, па потоа одлучувај што ќе правиш. Ако мислиш дека пак ќе го одсакаш како првиот пат, зошто само да го повредуваш? А и како можеш да одсакаш некој туку-така? Не е лесно да се одсака, ниту па да се засака некој за ден-два. Еве во исто друштво сте, мислам дека врската ќе ви е убава, постојано ќе сте заедно, заедно ќе излегувате и нема зошто да не ти е убаво. Но пред да одлучиш било што размисли убаво, за после да не се каеш. Со среќа.
Значи бившиот те изневерил, и не сакаш да се навраќаш на него? Најдобро ти е да размислиш, како велат ако те изневери еднаш, тогаш очекувај и вторпат со одредени исклучоци!!! Направи муабет со вереникот да му кажеш што би сакала и како би сакала ТИ да биде, т.е. ВИЕ да бидете, без вклучување на останатите од вашите семејства. Па така штом ќе донесете крајна одлука ќе им соопштите и тоа е тоа, ако се разумни луѓе ќе сфатат, ако ве сакаат нема да бидат против. Сепак размисли добро и во однос на бившиот....
како можеш некој да отсакаш?ако некој одсакаш тоа значи дека никогаш не си го сакал тоуку само ти се допагал ти пријало друштвото негово си се заситил и чао
кога ја читам приказната на Наталија, се навракам на една по малку слична приказна што на мене ми се случуваше(само не се работеше за свршувачка туку за брак) моето семејство супер го прифати него, и мене неговото(или така барам изгледаше) мајка му на глава ми се качуваше со сестра му (најдобра, најуспешна) со др. зборови ти си никоја и ништо во споредба со неа, ама со глума се обидуваше да го прикрие тоа, за на крај пред некое време да ми казе дека се заљубил во својата колешка (мазена зена ) и не ми е јасно како таа се плеткала со него, знаејки покрај се што пропалица од човек беше кога им казав, брат ми ми бараше негова адреса и број да разговара со него (смајли што се крсти) ако се случеше тоа што се планираше(нели стапувањето во брак) ке беше циркузи, мега скандал имаше да избувне, а зивотот ке ми беше пеколот на земјата тоа не беше само зивотен крстопат, туку ми беше една ДОЗИВОТНА лекција што додека сум зива нема да ја заборавам