Каде води „трулата“ врска?

Тоа е страв да не се остане сам. Води до бременост, па брак, па неверства итн.

 

Најчесто во пропаст. Дечкото си поминува време со други, додека таа си става слики на фб и други социјални мрежи. И не оди, едноставно не оди ама ако со главата не сфаќаш и не ги гледаш нештата џабе е се.

Во однос на подароците не глумете светици. На сите вас ви годат подароците од вашите дечковци, на сите ни значи подарок за месец дена врска, за 3,6 и за година, подарок за роденден. Некогаш и тие да почастат и ние да почастиме.
Се водам според полемика дека еднаш јас, еднаш тој ќе почасти.
Во врска со одмори не ни сакам тој да ми плаќа, сама ќе си го платам својот дел, а тој својот дел меѓутоа кога одиме како пар, сметам дека треба заеднички да се договориме околу другите трошоци. Пр. Моите и неговите пари да ги споиме на куп.

Не сакам себични луѓе и некој да се стиска за кафе. Животот е еден, сега ако не живееш кога?!

 

Никаде не води. Или ќе изгубат уште некоја неповратна година заедно и врската ќе пропадне или ќе заврши со брак кој ќе биде несреќен или кој за кратко време ќе се распадне. Обично ваквите врски траат и траат поради стравот кој обично се јавува кај девојката дека ќе остане сама и дека нема да си најде друг.. Јас попрво би била сама и многу посреќна со друштво со кое ќе имам добра забава и никој нема да ме ограничува во ништо отколку да бидам со некој идиот кој ќе си ги тера сите ќефови а мене ќе ме третира како ѓубре. Секој си знае, како му е убаво така нека си прави.

 

Не е подготвени за деца и затоа не се ни земаат сеуште.
Од една страна си велам - барем не се сами и тоа е успех, од друга страна - која е поентата ако не оставиш ништо зад себе?
А времето тече.

 

Do psihicki bolesti, I unistuvanje na zivotot

 

Води кон - Ќути има и бетер.
Некоја банална утеха за да не се соочиш со реалноста, уште побанален изговор за да останеш во врска која не те исполнува. Па затоа замижуваш и премолчуваш работи кои до вчера не си можел да ги смислиш.

Како прв ќе го издвојам стравот. Став од нешто ново, страв од промена, страв од неуспех.
Второ е самотијата и осаменоста. Некои луѓе едноставно не знаат и не можат да бидат сами со себе, па порадо би биле во трула врска ами сами во сабота навечер пред телевизор.
Трето е возраста. Сите се свесни дека приликите се намалуваат како старееме, па водени од второто додадено на третово одлучуваат да се задоволат со тоа што го имаат.

На крајот од денот трулата врска води негде, има многу патишта а нас е изборот кој пат ќе го одбереме.

 

Tоа ми е поентата, дека замижуваат пред понижување кое и мало дете би сфатило дека е понижување. Свесни се дека шанси за некој нов лик нема, или се скоро мали. Се фалат одвреме навреме за утеха пред околината, му купив ова, она, бевме ваму, таму, а всушност по несигурноста во очите знаеш дека лаже. Тоа е врска каде само даваш, давам време, внимание, пари кога постојано се е на твој терет, а на крај тој некој ќе те шутне без да размислува ни секунда и пак си сама, како што и цело време си сама, само се тешиш дека имаш некој. Реалноста треба да се погледне во очи. Похрабро е да се соочиш, отколку сама себе да се лажеш.

 

Води во пропаст.
Подобро сам отколку со било кој, рекол некој. Има луѓе кои, сепак, само за да не бидат сами, завршуваат токму со било кој... и го трпат. Штета.

 

Во пропаст секогаш...

 

Пропаст дефинитивно