Не знам како треба да постапам

Не пишувај, остави го.

 

Moze da mi pomognete... ima edno dete i nie dvajca mnogu se druzevme toj e kolko mene.. e sega ima razlika megu nas dvajca toj e dete so golema gordost vo poznato drustvo i za nisto ne mu e griza a jas sum normalna devojka. No imashe toj problemi so negovata devojka zaradi mene zatoa sto taa bese ljubomorna i nie gi prekinavme kontaktite po mnogu dolgi smiruvanja i skaruvanja.. Mene ne mi e se isto toj bese mnogu dobar so mene nitu ednas ne sme se navredile sekogas bese tuka mnogu pati bevme sami razgovaravme.. se gleda deka mozebi i na nego ne mu e se isto postojano zboruva so moi skolski drugarki za mene celo vreme saka da pravi nesto za moj inaet a veli deka mu e se isto a ne se ponasa taka,.. se gleda deka taa gordost e nad nego a jas ne sakam veke da bideme skarani sto mozam da napravam da probam se da bide kako porano..

 

Мислам малце треба да бидеш ладна, ама мраз ладна . Не му иди по неговиот кејф повеќе туку направи он да трча кон тебе, Биди незаинтересирана, што прави и шо збори, одговарај како ич да не ти е гајле, кратко, и замини си или прави нешто др. Оди меркај др машки, флертувај, пред него

 

Девојки ми треба ваша помош значи вака имам дечко одевме 11 месеци раскинавме и сега повторно сме заедно скоро еден месец.. Се смирив со него од толку многу што го сакам ама сега стварно не знам како да постапам. Секој ден е со другарите излезен мене воопшто не ме ни бара и јас се побунив нормално што е работата да дознаам тој од тоа направи голема караница и почна да ме напаѓа мене како сум можела така да му викам јас тој постојано зафатен бил... Денеска требаше да излеземе заедно тој ми се јави и ми рече дека имал некоја работа а сега е излезен повторно со другарите.. Не знам што да правам ве молам за некој совет

 

А зошто се смири ако така ти прави?
Сум се нашла скоро во иста ситуација си викав абе еј го сакам јас него мора да бидам со него и не знам што.. глупости ..а јас да се упропастувам заради некој што не вреди, но тој може да прави што сака, епа така не иде..

Иначе јас мислам да изладиш скрос и одпосле да разговараш или пак најдобро според мене да направите пауза од неколку месеци ако е пишано да бидете заедно ке бидете.. ке имате простор да размислите за вас..
Иначе колку години си ти?

Не ме сфајкај погрешно погоре, но тоа е мое мислење..

 

@Any05 Раскинувањето е точка, а не запирка. Еднаш не биднало, што се враќате повторно?

 

Имам 17 ипол и тој исто врсници сме, раскинувањето беше поради смрт на негов родител со кој беше многу приврзан и кога ми раскина сосем го разбрав дека не може да биде во врска после тој настан. Поминаа 5 месеци од раскинувањето и се смиривме... Почна ок сега по две недели вака прави.. Вечерва беше излезен и му реков јас, ми рече мое право е што е проблемот и јас му пишав како не му е страм да се однесува така.. Почна да се ваѓа со некои изговори и последната реченица што му ја пишав е можеби направив погрешна одлука уште ја нема видено....
Summerlover не знам во моментов ни што мислам више убаво му пишав можеби направив грешка.. Ја многу го сакам него ама со овие постапки се чуствувам ужасно... Немам ни кому да се исповедам другарките одма ме нападнаа зошто беа против смирување...

 

@Summerlover jas licno ne se soglasuvam so toa deka raskinuvanjeto e tocka, a ne zapirka. Od iskustvo so decko so koj odev 3god. pa raskinavme i godina ipol nemavme nikakov kontakt...Ljubovta bese ogromna i ednostavno porasnavme za toj period dodeka bevme razdeleni...Denes sum mazena za toj covek skoro 2god. imame prekrasen brak i sum mnogu srekna zatoa sto i go ocekuvame naseto prvo bebce Ponekogas koga dvajca mladi, tinejdzeri ke bidat vo vrska no ete poradi nezrelost imaat kavgi i nedorazbiranja, i da raskinat i da ne se gledaat so godini ako ljubovta bila cista i iskrena (sekako na prvo mesto bez varanja) i ako so minuvanje na vremeto sfatat deka vo sekoj/a go baraat bivsiot/ta slobodno neka dadat vtora sansa na ljubovta, zatoa sto ne sekogas na 19/20god. znaeme da doneseme vistinska odluka za toa kolku nekoj ni znaci.

 

@Any05 мислам дека грешката си ја направила уште кога си му раскинала првиот пат , ако негов родител починал тоа не значи дека треба да раскинете , така ако те сакал уште потешко ќе му биде ..Требало да му бидеш подршка , а не да му раскинеш... Во претходната тема каде што си го постирала истово ти напишав совет за сега што да правиш , јас не знам какви биле околностите тогаш , но сепак мислам таму ти била грешката , тебе или него зависи кој раскинал.

 

Ти раскинал затоа што изгубил родител? И зошто не можеш да бидеш во врска после тој настан?
Јас мислам дека само нашол алиби да те откачи. Мое мислење не мора да е точно.
Дечко ми изгуби родител неодамна, па требаше да ми раскине? Напротив. Бевме посплотени од кога и да е. Се обидував да му бидам поддршка, а и он сакаше да е почесто со мене. Во тешки моменти се гледа колку е стабилна врската. Вашата очигледно не била и не си требала да му дадеш уште една шанса.

 

Lugeeeenca... kako da mu ja iskontroliram ljubomorata na dechko mi? Spodelete iskustva i bilo kakov sovet )

 

Не му давај никаков повод за да биде љубоморен тоа е најважно од се, ако веќе за ссе почнува да е љубоморен и за најмалата ситница седни и разговарај со него. Мислам дека со разговор може да се свести дека постапува погрешно и со тоа ви ја загорозува среќата и на двајцата.

 

Jas iskreno alergicna sum na ljubomorni lugje i probuvam so razgovor i vnimavam da ne dadam povod ali ako ne biva...za mene nema idnina so takov zatoa sto toa se lugje koi ne veruvaat vo sebe, se plasat deka ke bidat povredeni...tie tesko se menuvaat, a nekoi i nikogas zatoa sto lugjeto sto nemaat samodoverba i ne se sakaat dovolno sebesi nemozat da veruvaat nitu koga se svesni deka gresat

 

Весна, јас до некаде те разбирам. Навистина си се нашла во незгодна ситуација. Мислам, мајку му, ако ве делела само една просторија можела фино лепо да тропне и праша дали може да влезе наместо да ѕвони на мобилен. Патем, од лично искуство знам дека узурпирањето приватен простор е крајно невкусно, без оглед дали си во друштво или сам.

Сепак, да бидам искрена, и вас не ве оправдувам комплетно. Особено ова важи за тебе.
Значи, кога веќе си забележала дека постојано го бара, си требала да му кажеш дека е најдобро двајцата да се облечете и слезете да видите што е толку ''итно''. Но, ова ти е памет за во иднина. Затоа, кога гледаш дека работите не функционираат така едноставно, планирајте однапред како не би биле попречувани.

 

^Вале,одамна и е постот на Веснето,а како што и тргна работата може и да се омажи,ќе ја читаме како свекрвата не и дава да спие до доцна

@emse Ако нешто мразам на овој свет,е болна љубомора,поготово неоснована.
Се разбира,никогаш не е така едноставно.Прво размисли дали има некоја причина за таа негова љубомора,ако правиш нешто што не го прави девојка во врска.
Ако нема такво нешто,ќе го седнеш твојот господин фино и лепо и ќе му објасниш дека ти треба слобода за да правиш работи без притисок и што те прават среќна.И ќе додадеш дека го сакаш него и дека никогаш не би направила нешто да ја нарушиш неговата доверба,бидејќи таа е столбот на една врска.
Ако ја нема еднаш,ќе ја нема засекогаш и само солзи и нервози ќе собираш,додека не препукнеш.
И според неговата реакција и однесување во понатамошниот период,ќе увидиш дали те разбрал и ако не,дали си подготвена да трпиш негови испади и ограничувања или да прекратиш наеднаш.

 

Znaci stvarno neznam vekje sto da pravam. Ideme 2 godini i poslednive meseci se menuva kako sto ke duvne veterot.. Koga sme sami sekogas e najokej no koga ke iskocime so pogolemo drustvo toj me ignorira, se luti za sto mu tekne, saka da si odi i slicno.. Postojano me navreduva a potoa moli za da prostam a jas mu prostuvam zatoa sto premnogu go sakam no nemozam da prodolzam vaka zatoa sto sekoj den se povekje i povekje me boli... Preeska me rasplaka nadvor pred celoto drustvo a potoa me molese da mu se smiram i sega me moli no stvarno neznam sto da pravam..

 

@Eleonora334 Ако сакаш да ја сменеш ситуацијата тогаш немој да простуваш многу брзо. Кој е тој да се понаша со тебе пред другите како да не постоиш, да се луте за се и сешто и да те расплакува? Колку и да го сакаш биди малце похрабра и не простувај лесно оти никогаш нема да ја промениш ситуацијата и тој секогаш ќе ти прави вака кога сте во друштво

 

Ме потсети на бившиот.Ти треба да се смениш,во смисла да не простуваш толку брзо.Ако сакаш да се загрижи,да почувствува дека може да те изгуби,тогаш ти биди силна и издржи неколку дена,биди му лута.Тој нека те моли, нека види дека неможе да се понаша како него ќе му текне и дека мора да те почитува.Само цвст каракер и ќе биде подобро.

 

Хелп! Во врска сме скоро 3 ипол години, И најнормално, се збилиживме ептен, се сакаме стварно. Тој минатата година заврши факс и се врати дома, а јас наредната година дојдов во Скопје. И кога сме заедно, се е супер, никаква расправија нема. Кога ќе помини една недела од кога ќе дојдам во Скопје, почнуваат расправии буквално за глупости. Не се караме за шетање,не си забрануваме ништо, ептен имаме доверба, плус и во студентски сум. Но тие расправии за глупости одат до тој степен да почнуваме да си викаме еден на друг дека меѓу нас само најлошото го вадиме, дали сме еден за друг нз шо. Што секако не е точно, бидејќи еден без друг навистина не можиме А и јас претерувам повеќе, бидејќи барам повеќе внимание буквално. А тој е сепак машко и не размислува како мене Што би ми предложиле? Навистина не сакам вакви караници.

 

Можеби некој од вас има проблем со љубомора, но не сака да прави такви сцени, па поради тоа нервозата ја вади преку караници за глупости. И јас сум се карала со мојот за разни глупости, но откако сфатив дека може да си го загубам човекот кој го сакам поради небитни работи, се опаметив и почнав да ја спуштам топката. Доколку почне расправија ја прекинувам како на мајтап, а јас понекогаш и ќе си преќутам доколку нешто ми засмета (нешто поситно нормално), само да нема караници... Биди попаметната во случајов и попушти Навистина нема потреба од тоа доколку вистински се сакате како што си пишала