Родители и дечко

Bash diktatori se po nivno ili nema shansa drugo...jas go sakam sigurna sum I toj mene imavme vrska na dalecina a sega koga e tuka ne mozham ni da go vidam☹ ke se obidam za posleden pat da razgovaram so niv ako I sega ne uspeam da gi ubedam deka samo nego go sakam a ne toj shto tie sakaat definitivno begam! inace jas imam 21 godina a toj 28 nema da ima problemi...i falla za pomoshta

 

Иста генерација сме јас и ти . Секако дека ќе изгубиш многу , но ако вреди за ризикот .. тогаш со среќа нека е . Сигурно нема да ти бидат доживотно лути , сега првите неколку години нормално ќе ти се лутат , ама ќе попуштат еден ден

П . С . Нема на што , повели и друг пат

 

Еден мој другар со девојка му во врска се скоро една година, а таа сеуште се плаши да каже дома. Таа има 16 , а нејзините не и' давале да има дечко пред 19 години. Другар ми и девојка му се гледаат многу ретко (1-2 пати неделно) и тоа само на 5 - 10 минути. И на двајцата им е тешко но сепак се заедно и не се разделуваат. Другар ми ме праша за помош ама незнам што да му одговорам така да ако може некој нека ни помогне. Добродојден би бил и совет од некоја мајка овде на форумот

 

Според мене, а не мора да сум во право подобро да биде отворена со родителите отколку некој друг да им каже, а верувај кога тогаш се' се дознава.
Ништо нема скришум денес. Подобро да биде отворена отколку случајно да дознаат па да ја изгубат довербата во нејзе, полошо ќе си направи, а и нека го запознае со нејзините.

 

Имам 16 год и идам со еден дечко(17) 3 месеци скоро им кажав на моите дали може да идам у кино со него и се налутија и ми рекоа да раскинам не ме ни пуштија...Јас и он учиме у исто школо и така се гледаме и евентуално некогаш ќе кажам дека искачам со друштво за да се видам со него пошо незнам како да им објаснам на моите дека знам што правам,несакаат да ме сфатат и сеуште ме третираат како дете од 10 години....Незнам што да павам ве молам за совет

 

Здраво девојки ми треба Ваш совет и размислување: Што би направиле доколу сте среќни со дечко ви, има некои ситници што ви сметаат кај него, а од друга страна тие ситници, вашите родители прават да изгледат огромни и мислењето на родителите ве става во недоумица "дали лево или десно"?

 

Јас од многу мала бев во врска со мажот ми. Моите дома знаеја и ме пуштаја да излегувам со него.
Дури сега се мислам како ме пуштале да излегувам со дечко толку мала а тој е поголем 4 год од мене.
Јас да имам ќерка не би ја пуштила од тие години

 

Какви ситници те нервираат и ти сметаат, и што е најважно зошто не се потрудиш да го прифатиш таков каков што е без оглед на тие маани?
И од каде твоите родители знаат за тие ситници? Си разговарала со нив зошто е тоа така?

 

Девојки ајде малку за помош. Ситуацијата е следна.. тој е 35годишен маж и притоа разведен, а јас 21година. Причината за разводот нормално не сум била јас бидејќи тоа се случило одамна. Моите за тоа не сакаат да чујат и по секаква цена сакаат да ме оддалечат од него. Меѓу нас двата постои голема љубов, спремни сме да ја докажиме таа љубов. Меѓутоа јас сум растргана меѓу луѓето кои ги сакам најмногу т.е. тој и моите. Дајте ми било какво мислење. Се извинувам доколку постои ваква слична тема. Позз

 

Има многу недоречени работи во постот.
Студираш или работиш?
Деца има ли и каде се тие?
Зошто се развел?
Твоите родители го запознале ли?
Инаку имаш иста ваква тема, немало потреба нова да отвораш.

 

Моментално факултетот ми е во мирување но работам. Деца нема од претходниот брак. Причината за развод бил паричен долг. Мајка ми го знае бидејќи и покажав слики на фб татко ми не, но не ни сакаат да го запознат и да разговарат со него.

 

Со дечко ми сум веќе 1 година, но не сум соопштила на моите сеуште бидејќи знам дека ќе избрзуваат со секакви заклучоци и очекувања. Сум кажала само дека сум блиска и во добри односи со него. Но мајка ми секако насетила нешто, и постојано се распрашува. Каде е, како е, што прави, зошто не е со тебе, го споредува со дечковци од моите братучедки, истражува за неговото семејство, гради некој вид на конкурентски однос спрема нив, буквално се ја интересира, сака да биде чекор пред нив, да припрема подобри јадења и такви ситници, а тоа мене премногу ми смета. Од блиска личност дознав како размислува, во смисла што сите други парови веќе излегуваат на заеднички вечери со родителите а ние ја криеме врската, најверојатно немаме сериозни намери и такви глупости. Сум разговарала повеќе пати со неа, но залудно е. Ваквиот однос е она од што се плашев и затоа не сакам да соопштам дека сум во врска, мислам дека ќе биде уште полошо

 

Јас мислам дека треба да и кажеш, така жената ќе биде посмирена. Сега не знае точно што се случува, нормално е да се грижи и распрашува родител е.
Јас на мајка ми уште од првиот ден и кажав, а мала бев.
Не криев ништо од неа, затоа сега ми верува и никогаш не се сомнева во мене.

 

Со дечко ми сум заедно повеќе од година. Јас имам скоро 23, сега завршувам со факултет, моите се со многу конзервативни сфаќања, и ако нешто не е по нивно, имаме огромни проблеми, расправии, закани и доста полоши работи..На моите дома не им кажав поради тоа што не би ја одобриле врската поради причина што не им се допаѓала неговата фамилија. Уште на почетокот кога дознаа дека се дружиме мајка ми ми рече да не сум помислила да имам нешто со него, ние тогаш бевме заедно неколку месеци, а тоа со неговото семејство според мене не претставува никаква пречка или проблем (не би сакала јавно да споделам за што се работи). Знаат дека се дружам со него, дека сме од исто друштво и заедно излегуваме и сл. Помина толку време, врската ни стана доста посериозна, многу добро ни оди, тој е свесен за мислењето на моите итн. Кога тогаш ќе треба да дознаат дека сме заедно. Нема да биде добро кога ќе им кажам мислам, ќе има многу расправии и што уште не. Би сакала совет, како да им го соопштиме тоа? Дали јас да бидам сама? Дали да го викнам дечко ми кај мене и заедно да им кажеме? Било каков совет би ми помогнал. Благодарам однапред.

 

Јас мислам дека треба да бидеш сама. И не чекај повеќе штом сте веќе во сериозна врска.
Потруди се да бидеш што е можно посмирена и сериозна, без солзи и расправии.

 

И јас мислев е подобро така. Но искрено се плашам малку да сум сама, имам лошо искуство од минатото со моите, исто се работеше за дечко, иако тогаш беше полоша ситуацијата, многу лошо реагираа и се плашам да сум сама некако,

Спојлер

мајка ми поготово знае да претерува, тогаш и имаше кренато рака на мене, ме заклучуваше за да не искачам..

иако бев помала тогаш, ми остана како траума.
Се надевам ќе соберам доволно храброст за да им кажам, и дека тие ќе бидат малку барем разумни. Си одложувам само поради тоа, не сакам да бидеме пак во лоши односи и да ми прават стресови, да ми вршат притисок и слично.

 

@Luminary дефинитивно сама. Смирено, без плачење, без викање.
И штом сте во озбилна врска, што поскоро - тоа подобро...
Друго, и сама знаеш најдобро зошто не ја сакаат фамилијата на дечко ти, размисли дали тоа би ти влијаело во иднина. Ова ти го кажувам од искуство, бидејќи и јас бев во врска во која знаев дека не го оправдувам однесувањето на еден од родителите на дечко ми, ама искрено верував дека тоа не би било проблем, затоа што тој би ми бил иднината, а не неговите родители. Подоцна, неговата фамилија ми направи огромни проблеми. Затоа, четири отворени. Не мора да значи дека ако некој од неговата фамилија не е во ред дека на било кој начин тоа ќе влијае на дечко ти, ама размисли си како може да влијае и како тоа би влијаело на вашата врска.

 

Имам 17 години , пред 2 години мојата мајка го изневери татко ми, пред мои очи и ми беше многу тешко , за жал тогаш мислев дека се ке се реши ако ме нема мене и испив многу апчиња дијазепам и сакав да умрам затоа што бев скршена. Тогаш пријател (сега момче) ме натера со сила да повратам за да ги исфрлам апчињата и ми го спаси животот. По 1 година ми стана момче и една вечер тој направи сообраќајка не знаевме дали ке преживее беше во кома но фала Му на Бога преживеа. Со скршена рака и нога отиде во село на прослава во еден манастир и свештениците му рекле за оваа година тој да е кум за прославата да ја организира и скршената рака да му оздрави и со неа да донесе девојче. А мене не ми даваат родителите . Чувствувам дека мора да одам но не знам како да ги натерам имате ли идеја?
Ви благодарам

 

Па ќе отидеш,и готово.а се смирија твоите или?си постапила лошо со тровење не се решават такви проблеми.Мој совет со мајка ти ако си поблиска убеди ја да те пушти