Во оваа тема секој ќе раскаже некој смешен настан или некоја интересна случка во неговиот живот, може да биде со партнерот, со друштвото, или нешто слично. Се надевам дека ќе има забава! Еве јас ќе почнам да ви раскажам нешто. Јас се дружам со една другарка што му е прва брачеда на тој што го сакам,односно на дечко ми и пред некој ден се договараме да излезиме, но таа ми рече дека не можела нејзиниот брачед ја скршил ногата и ќе одела на посета. Јас си реков дека е тој што го сакам и му пишам ти ја скрши ногата ? Тогаш ќе имав шанса да одам кај него дома и да се запознаам со неговите. И тој во прашалници ми вика не, па потоа ме прашуваше кој ми рече така, и јас му кажав. Кога се видовме со брачеда му следниот ден ми кажа дека бил друг брачед нејзин и така дојде до недоразбирање. хех..
Имам една другарка , шо се знаеме и дружиме од пелени што се вели . Една случка ќе ми остане долго во сеќавање со неа . Бевме излезени на кафе со другаркава и две школски и дечкото на еднава школска беше со нас . Си седиме ние така на кафе , навечер беше , и гледам еден дечко надимак му беше Монтана . Ама детево беше во странство неколку месеци и тогаш скоро се вратил . И јас таква цела во прашалници : " Кога сее вратил Бојан Монтана ? " и другаркава избацување : " Што ФОНТАНА ? " Леле мајко кога фатив да се смеам другаркава ме гледа и не и е јасно после 5 минути успеав да дојдам до воздух од смеа и и објаснив дека не се работи за никаква ФОНТАНА туку за Бојан ММОНТАНА , се вратил од странција па се зачудев бидејќи велеше дека размислува да остане таму девојчево не можеше да си дојде при себе од смеење со неа заедно и јас се изнасмеав а школскиве и дечкото шо беа со нас уште не разбраа зошто се смеевме логично бидејќи имаше гласна музика а јас и другаркава седевме карши нив и не го слушнаа испадов на другаркава кога веќе прилично не заболе стомак од смеење , им објаснивме што се дешава па и они се изнасмеаа
Се немав видено подолго време со една школска шо мнооогу си се сакаме и излеговме на кафе...и сите теми ги свртевме се и сешто си изнаприкажавме и ја прашувам положи за возачка и таа не ме дослушнала мислела дека ја прашувам дали положила на факс и ми одговара се положив уште англиски ми остана и јас и викам добро ама јас за кола те прашувам дали положи и после следеше смеење со грофтање со превтување очи со сВе
Одам да разгледам телефони во мобилари , и разгледувам од една мобилара во друга , во разни сервиси , лево десно .. И се вракам назад кај еден сервис што бев предходно , и на братучедка ми што беше со мене (а беше нервозна што ја изнашетав ) еве овој телефон ке го земам Конечно И тој продавачот почнува разговор со мене Како си ? Што има ново кај тебе ? Работиш нешто ?! Јас зачудено отсечно му одговарам , си велам што има овој олку да ме распрашува . И си продолжува да зборува , да ме прашува додека ми го местеше телефонот , и јас нервозно Извини , се знаеме ??? (Ова му го реков во афект , бидејки што има тој толку да ме прашува ) и тој ,: (моето име го спомнува) не се секаваш на мене ? Јас сум тој и тој , излегувавме едно време..... Јас :Па затоа ми беше познат од некаде ! Тој И си заминав набрзинка со брачеда ми .... Па од кај да паметам фаци од пред 10 години Шала на страна , многу незгодно ми падна , се почувствував како изгубена.... Многу работи ми се случија што многу заборавам ... Ретко паметам од скоро , не пак од пред 10 години
iskoceni vo disko so drugarki i gledam nekoj postar decko me bulja cela vecer.Doaga tipov mi pusta raka mi go kazuva imeto jas takva odvazno mu davam lazno ime i on ne si ti taa ti si ( i go kazuvam moeto vistinsko ime) vika ja sum ti bivsi komsija kako pomala nie te cuvavme. Brukiii
Одам пред некое време во главната пошта да подигнам едно писмо. Пристапувам кон шалтерот и за мене сосема непознатиот човек кој седеше позади него ми се обраќа со моето презиме. Се осетив онака крипи, викам кој е па сега овој. Љубезно го одпоздравив, се насмевнав и му велам имам писмо, да проверите. Без да му кажам ништо тој се врти кон колегата и му викна провери на таа и таа адреса (ја кажува мојата точна адреса без јас да ја спомнам воопшто) дали има нешто. Тука веќе ми стана ептен чудно. Откако го најде ми вели поздрави ги дома од чичко тој и тој. Им кажав дома и уствари испадна дека тој порано бил поштар, јас кога сум била помала постојано ја носел поштата. Чудно како успеа да ме препознае до тој степен што ја паметеше и адресата и презимето. Али таква језива фаза имаше, баш ме исплаши.
lele ke si umram od sluckava moja desena pred vise od11 god ama uste se ezam.bevme tri drugarki trebaase da se zapoznam so edno dete ali prv pat na dejt mi bese sram sama ajde rekov neka idat so mene pa posle sto ke bide neka bide moze ke si zaminat ako treba ideme na mestoto se ok deteto ceka i mu vikaeme zdravo taman zinav da mu se pretstavam prva jas pa posle i ostanatite ete ja mojata blesava drugarka: POGODI KOJA OD NAS TRI E MARIJA.sirota jas! od togas nikogas ne se pojaviv pred nego a rekov deka jas ne sum marija i si zaminav od stram
Ова нешто не се заборава така лесно,покрај тоа што е смешно па и пуста брука за која цело маало знаеше. Како мало 10 годишно девојче обожавав кога ме праќаа да пазарувам. Се чекаа дома гости се спремно уште една зелка фалеше па јас сама се понудив да одам и да купам. Ме натоварија со една голема зелка и така полека одејќи си накај дома ќесето ми стана премногу лесно што беше необично бидејќи беше голема. Гледам пред мене таа полека срамежливо ми бега по земја си се тркала и бидејќи беше стрмна надолнината јас додека ја фатам таа забрза. Трчам по неа не можам да ја стасам, комшиите кој на тараса кој надвор излезени ми се смееја, сирота јас истрчав 2 надолнини додека зелчево не одлучи да се откаже и удри во ѕид. Ја донесов дома со кал и земја.
Кога се роди брат ми, и кога наполни 2 години секогаш сакав да го возам во количката. А бидеќи јас имав 8 години тогаш ќе ми го ставеа во количката и дома слободни се да сработат. Еден ден сакав да се качам со количката на тротоар заедно со него но наместо да ја поткренам коичката на задните колца јас упорно удирам во тротоарот, еднаш не видува, двапати пак не бидува и третиот пат поголем залет зедов и го исфрлив од количката почна да вришти да плачи носот изгребан и течи крв од него јас наместо да го кренам сум го оставил да лежи налице така на земјата (уствари нема кој да го земи што ќе му е бебе на некого) и трчам дома: „мамо брат ми скокна од количка и си го скрши носот“. И после дома ме испрашуваа и му објаснив и повеќе не го добив за да го шетам. Како и да е ништо не му се познава. Е тоа се вика брат ти да ти го скрши носост.
Пред 4 5 години со бившиот дечко бевме договорени да одиме на кафе пример во 19h да дојде по мене. Ме знае дека секогаш каснам и дека ме чека детето влегло да се бања хахах а ја спремна се испаднав од дома дури и порано и упорно му звонам едно 5 пати. Конечно се јави и јас одма кај си ти ја те чекам влечко еден цел саат се спремаш како жена иди одма ајде и само од таму ама татко му е и јас да бе уште се заебаваш со мене ќе се вратам дома нема да ме видиш веќе и пак ама девојче .... се бања телефонот му се полнеше во дневна упорно звонеше и се јавив.. и јас само изгасив не знаев што да му кажам на човекот. После ми звоне дечкото еве јас за 5 мин идам по тебе... ау колку ми било срам арно шо се скараме иначе цел живот ќе ми беше срам од свркорот хахаха
Постојат вакви теми https://forum.femina.mk/threads/Интересни-случки.18616/ https://forum.femina.mk/threads/Зини-земјо-голтни-ме.2331/
Хахахахах ме потсети дека и мене ми се има случено ваква брука. Само што јас по удолницата ,,бркав" портокали.
Купувам поклон за другарка и украсна кеса, ама да била многу слаба, и’ го врачувам поклонот, кесата се кине и се’ од неа испаѓа и почнува да се тркала по улица. Ги собравме работите, среќа најдовме најлонска кеса, за да може после да си ги однесе до дома. Многу непријатна ситуација.
